Psychopomp

Psychopomp (cz. duškočerp) – urządzenie ssąco-tłoczące służące do transportu duszy z ciała do krainy wiecznej szczęśliwości.

Zasada działania

Dusza w ciele istoty żywej utrzymywana jest wewnątrz dzięki energii pochodzącej z procesów metabolicznych. W przypadku śmierci produkcja adenozyno-5′-trifosforanu – substancji w największej mierze używanej na utrzymanie duszy w organizmie – zostaje zatrzymana, a ciśnienie osmotyczne powoduje powolne wydostawanie się duszy na zewnątrz trupa. Kinetyka tego procesu jest powolna i może trwać od kilku dni do nawet kilku tygodni, a zaburzenie procesu może skutkować tworzeniem zatorów, co z kolei wiedzie do powstawania niepożądanych zombie, upiorów, duchów i wąpierzy.

Rodzaje psychopomp

• Psychopomp łopatkowy – najprostszy w konstrukcji psychopomp, opracowany przez egipską firmę Anubis. Duszę przed użyciem należało zważyć, gdyż w przypadku zbyt ciężkich dusz dochodziło do ich kawitacji.
• Psychopomp wirowy krążeniowy – samozasysający psychopomp o wysokiej wydajności. W słynnym greckim modelu Charon w celu uruchomienia należało wrzucić dwa obole jak do automatu z napojami.
• Psychopomp skrzydełkowy – zwane też eponimicznie walkiriami od nazwy niemieckiego, popularnego modelu. Drogie, choć niewielkich rozmiarów, stosowane na polach bitewnych.
• Psychopomp krzywkowy – konstrukcja radziecka zakładów Weles, popularna w Europie środkowo-wschodniej. Ze względu na częste usterki na obszarach Ukrainy i Rumunii obserwowało się zwiększone występowanie wampirów.
• Psychopomp tłokowy – angielski model Grim Reaper charakteryzował się wysokim ciśnieniem maksymalnym, jednak część ssącą należało montować nie w jamie ustnej – jak w przypadku większości modeli, gdzie dyfuzja duszy przez tkanki zachodziła najszybciej – lecz w odbycie.

Zobacz też

• anioł
• diabeł
• niebo
• piekło
• Sąd Ozyrysa
• śmierć

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny religii. Jeśli sprawy transcendencji nie są Ci obce – rozbuduj go.