David Zauner: Różnice pomiędzy wersjami
(→Co dalej?: jak pseudonimy to na całego) |
AmoniakBOT (dyskusja • edycje) M (commons) Znacznik: edytor źródłowy |
||
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 13 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{sur|austriackiego skoczka|imię|Dawid}} |
|||
⚫ | |||
[[Plik:David Zauner AUT.JPG|250px|thumb|Czy zgodzi się pan odpowiedzieć na kilka pytań dotyczących naszych „usług”?]] |
|||
⚫ | |||
'''David Zauner''' (ur. [[9 kwietnia]] [[1985]]) – [[Austria|austriacki]] < |
'''David Zauner''' (ur. [[9 kwietnia]] [[1985]]) – [[Austria|austriacki]] <del>[[kombinacja norweska|kombinator norweski]]</del> [[skoki narciarskie|skoczek narciarski]]. |
||
== Tajemnica transformacji sportowej == |
== Tajemnica transformacji sportowej == |
||
Nasuwa się pytanie, dlaczego David porzucił kombinację (a właściwie biegi |
Nasuwa się pytanie, dlaczego David porzucił kombinację (a właściwie biegi narciarskie…). Cóż – powodów może być wiele, a oto kilka z nich: |
||
# Nie chciało mu się biegać. |
# Nie chciało mu się biegać. |
||
# Nie umiał biegać. |
# Nie umiał biegać. |
||
Linia 10: | Linia 12: | ||
# Bardziej prawdopodobne jest to, że na nie nie było go stać. |
# Bardziej prawdopodobne jest to, że na nie nie było go stać. |
||
# Deprymował się, gdy po skokach był pierwszy i wszyscy wyprzedzali go na trasie. |
# Deprymował się, gdy po skokach był pierwszy i wszyscy wyprzedzali go na trasie. |
||
# Miał dość towarzystwa [[Jason Lamy |
# Miał dość towarzystwa [[Jason Lamy Chappuis|Jasona Lamy-Chappuis]], [[Daito Takahashi]] i [[Hannu Manninen]]a, bo gdy oni w pocie czoła zasuwali na 7,5 km Gundersenem, on wolał latać na mamucie. |
||
== Co dalej? == |
== Co dalej? == |
||
Ano cóż, przez to David nie pojechał do [[Vancouver]] na olimpiadę w [[2010]] roku. |
Ano cóż, przez to David nie pojechał do [[Vancouver]] na olimpiadę w [[2010]] roku. Znalazły się tam takie szychy jak [[Wolfgang Loitzl|Wolfi]], [[Thomas Morgenstern|Morgi]], [[Andreas Kofler|Kofi]] i oczywiście [[Gregor Schlierenzauer|Schlieri]]. W ostatnich konkursach przed tą imprezą walczył jak lew z [[Stefan Thurnbichler|królem Pucharu Kontynentalnego]], ostatecznie pojechał [[Martin Koch]]. |
||
== Kariera skoczka narciarskiego == |
|||
{{Skoczkowie1}} |
|||
Zadebiutował w LGP 2009 i regularnie zdobywał punkty. Na początku sezonu 2009/2010 austriaccy trenerzy o nim zapomnieli. Przypomnieli sobie o nim w Sapporo, gdzie go wystawili i zdobywał dużo punktów, podobnie jak w każdym innym konkursie. Jego najwyższe miejsce to było 4, w Oslo (z trzecim [[Andreas Kofler|Koflerem]] przegrał o 0,1 pkt). Dobrze skakał też w LGP 2010, gdzie raz był na drugim miejscu. W listopadzie jednak złapał kontuzję, przez co nie wystąpił w żadnym konkursie PŚ 2010/2011. W sezonie 2011/2012 powrócił po rocznej kontuzji. W Lillehammer w pierwszym konkursie zastąpił [[Martin Koch|Martina Kocha]], gdzie przepadł w kwalifikacjach, po to, by drugiego dnia zastąpić [[Manuel Fettner|Manuela Fettnera]] i zajął 42. miejsce, czym zanotował progres wynikowy. Podczas kolejnego weekendu w Harrachovie nie dość, że zajął 2. miejsce w konkursie drużynowym z reprezentacją Austrii (tak, Alexander Pointner postanowił w końcu zrezygnować ze swoich pupilków, w tym przypadku z Loitzla), czyli najgorsze od kilku drużynówek, to w konkursach indywidualnych był 4., gdzie zwycięstwo przegrał o 3,2 punkta z [[Gregor Schlierenzauer|Gregorem Schlierenzauerem]], czyli o tyle ile postanowił mu zabrać Walter Hofer za dobry wiatr w 1. skoku. W drugim konkursie tak świetnie już nie było, i zajął 7. miejsce, ale Schlierenzauera wyprzedził aż o 0,3 punkta. |
|||
<br clear="all" /> |
|||
{{Skoczkowie}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Byli skoczkowie narciarscy|Zauner, David]] |
||
[[Kategoria:Austriaccy skoczkowie narciarscy|Zauner, David]] |
Aktualna wersja na dzień 05:55, 21 lip 2017
Ten artykuł dotyczy austriackiego skoczka. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Ależ rewelacyjnie skacze ten kombinator norweski!
- „Nieśmiertelny” o tym skoczku
David Zauner (ur. 9 kwietnia 1985) – austriacki kombinator norweski skoczek narciarski.
Tajemnica transformacji sportowej[edytuj • edytuj kod]
Nasuwa się pytanie, dlaczego David porzucił kombinację (a właściwie biegi narciarskie…). Cóż – powodów może być wiele, a oto kilka z nich:
- Nie chciało mu się biegać.
- Nie umiał biegać.
- Nie chciało mu się taszczyć 2 zestawów nart.
- Bardziej prawdopodobne jest to, że na nie nie było go stać.
- Deprymował się, gdy po skokach był pierwszy i wszyscy wyprzedzali go na trasie.
- Miał dość towarzystwa Jasona Lamy-Chappuis, Daito Takahashi i Hannu Manninena, bo gdy oni w pocie czoła zasuwali na 7,5 km Gundersenem, on wolał latać na mamucie.
Co dalej?[edytuj • edytuj kod]
Ano cóż, przez to David nie pojechał do Vancouver na olimpiadę w 2010 roku. Znalazły się tam takie szychy jak Wolfi, Morgi, Kofi i oczywiście Schlieri. W ostatnich konkursach przed tą imprezą walczył jak lew z królem Pucharu Kontynentalnego, ostatecznie pojechał Martin Koch.
Kariera skoczka narciarskiego[edytuj • edytuj kod]
Zadebiutował w LGP 2009 i regularnie zdobywał punkty. Na początku sezonu 2009/2010 austriaccy trenerzy o nim zapomnieli. Przypomnieli sobie o nim w Sapporo, gdzie go wystawili i zdobywał dużo punktów, podobnie jak w każdym innym konkursie. Jego najwyższe miejsce to było 4, w Oslo (z trzecim Koflerem przegrał o 0,1 pkt). Dobrze skakał też w LGP 2010, gdzie raz był na drugim miejscu. W listopadzie jednak złapał kontuzję, przez co nie wystąpił w żadnym konkursie PŚ 2010/2011. W sezonie 2011/2012 powrócił po rocznej kontuzji. W Lillehammer w pierwszym konkursie zastąpił Martina Kocha, gdzie przepadł w kwalifikacjach, po to, by drugiego dnia zastąpić Manuela Fettnera i zajął 42. miejsce, czym zanotował progres wynikowy. Podczas kolejnego weekendu w Harrachovie nie dość, że zajął 2. miejsce w konkursie drużynowym z reprezentacją Austrii (tak, Alexander Pointner postanowił w końcu zrezygnować ze swoich pupilków, w tym przypadku z Loitzla), czyli najgorsze od kilku drużynówek, to w konkursach indywidualnych był 4., gdzie zwycięstwo przegrał o 3,2 punkta z Gregorem Schlierenzauerem, czyli o tyle ile postanowił mu zabrać Walter Hofer za dobry wiatr w 1. skoku. W drugim konkursie tak świetnie już nie było, i zajął 7. miejsce, ale Schlierenzauera wyprzedził aż o 0,3 punkta.