Język hiszpański: Różnice pomiędzy wersjami
(mañana) |
Znacznik: edytor źródłowy |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Julio Iglesias [[FC Barcelona]]!|Przekleństwa po '''hiszpańsku''' według Kota ze [[Shrek]]a}} |
|||
{{t||Español, Castellano}} [[język urzędowy]] [[Meksyk]]u, [[Ameryka Środkowa|Ameryki Środkowej]] i części państw zachodniej [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]], jednakże nie [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Tę rolę odgrywa tam [[język kastylijski]]. Prawo [[edycja|edycji]] języka hiszpańskiego ma tylko i wyłącznie Królewska Akademia Hiszpańska. |
{{t||Español, Castellano}} [[język urzędowy]] [[Meksyk]]u, [[Ameryka Środkowa|Ameryki Środkowej]] i części państw zachodniej [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]], jednakże nie [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Tę rolę odgrywa tam [[język kastylijski]]. Prawo [[edycja|edycji]] języka hiszpańskiego ma tylko i wyłącznie Królewska Akademia Hiszpańska. |
||
Wersja z 17:36, 3 cze 2015
Julio Iglesias FC Barcelona!
- Przekleństwa po hiszpańsku według Kota ze Shreka
Szablon:T język urzędowy Meksyku, Ameryki Środkowej i części państw zachodniej Ameryki Południowej, jednakże nie Hiszpanii. Tę rolę odgrywa tam język kastylijski. Prawo edycji języka hiszpańskiego ma tylko i wyłącznie Królewska Akademia Hiszpańska.
Alfabet
A B C D E F G H I J K L M N Ñ O P Q R S T U V W X Y Z
Łatwizna.
W 2010 roku Królewska Akademia Hiszpańska postanowiła wykreślić z alfabetu dwuznaki: CH i LL. Najprawdopodobniej się opamiętali i stwierdzili, że DWUznak ni jak NIE jest literą i nie powinien występować jako taka w alfabecie.
Wymowa
Język hiszpański charakteryzuje się głupią wymową niektórych głosek, co przynosi niejednokrotnie zabawne efekty.
- B i v czyta się jako dźwięk pomiedzy „b” a „v”;
- c wymawia się jako „k” bądź jako angielskie „th” w „think” – zależy, jak ładniej brzmi;
- ch czyta się jak coś pomiędzy polskim ć a cz;
- h jest nieme, bidula;
- j wzięło przykład z normalnego „h” (złodziej, jednym słowem);
- ll wymawia się jak normalne „j”, chyba że jesteś w Ameryce Łacińskiej – tam brzmi to bardziej idiotycznie („ź”);
- ñ wymawia się jak polskie ń (np. niño, czytaj: ninio)
- g przed niektórymi samogłoskami też jest jako „h”, zazwyczaj jednak po polskiemu – jako „g”;
- y jako osobny wyraz wymawia się jako /i/, jako zwykłą głoskę innego wyrazu wymawia się /j/;
- z to coś w stylu angielskiego bezdźwięcznego /th/.
Też łatwizna?
¡! ¿?
I jeszcze jedno. Españole, chcąc być złośliwymi dla reszty języków, wymyślili sobie, że na początku zdania zakończonego wykrzyknikiem też postawią wykrzyknik, ale do góry nogami. To samo z pytajnikami. Miłego przyzwyczajania się.
Podstawowe słownictwo
- Szablon:TBuenos días.
- Szablon:T Hasta luego.
- Szablon:T Hasta la vista.
- Szablon:T Adiós (należy wymawiać: „adjos” z naciskiem na „o”).
- Szablon:T ¿Qué?
- Szablon:T Jesús (i powiedz ktoś, że w Polsce za duży wpływ Kościoła...).
- Szablon:TMaría (wymawiać: „marija”; Ave, ave...)
- Szablon:T El banco.
- Szablon:T El banco.
- Szablon:T El banco en el banco.
- Szablon:T mañana.
- Szablon:T mañana.
- Szablon:T manaña por la mañana.
- Szablon:T Llevar.
- Szablon:T ¡Llévame!.
- Szablon:T Uno.
- Szablon:T Dos.
- Szablon:T Tres.
- Szablon:T Cuatro.
- Szablon:T Cuadro.
- Szablon:TEl cuarto.
- Szablon:T Cuatro cuadros en el cuarto.
- Szablon:T Coger.
- Szablon:T Coger.
- Szablon:T Curva.
- Szablon:T La pipa.
- Szablon:T El cirujano.
- Szablon:T Débil.
- Szablon:T Flaco.
- Szablon:T El cirujano débil y flaco pierde la pipa en la curva.
Z tym słownictwem na pewno poradzisz sobie w krajach hiszpańskojęzycznych. Powodzenia! Pamiętajmy, że najbardziej eleganckim sposobem powitania jest:
Señores! Traisson! Estamos en culo!