Język hiszpański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(mañana)
Znacznik: edytor źródłowy
Linia 1: Linia 1:
{{cytat|Julio Iglesias [[FC Barcelona]]!|Przekleństwa po '''hiszpańsku''' według Kota ze [[Shrek]]a}}

{{t||Español, Castellano}} [[język urzędowy]] [[Meksyk]]u, [[Ameryka Środkowa|Ameryki Środkowej]] i części państw zachodniej [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]], jednakże nie [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Tę rolę odgrywa tam [[język kastylijski]]. Prawo [[edycja|edycji]] języka hiszpańskiego ma tylko i wyłącznie Królewska Akademia Hiszpańska.
{{t||Español, Castellano}} [[język urzędowy]] [[Meksyk]]u, [[Ameryka Środkowa|Ameryki Środkowej]] i części państw zachodniej [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]], jednakże nie [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Tę rolę odgrywa tam [[język kastylijski]]. Prawo [[edycja|edycji]] języka hiszpańskiego ma tylko i wyłącznie Królewska Akademia Hiszpańska.



Wersja z 17:36, 3 cze 2015

Julio Iglesias FC Barcelona!

Przekleństwa po hiszpańsku według Kota ze Shreka

Szablon:T język urzędowy Meksyku, Ameryki Środkowej i części państw zachodniej Ameryki Południowej, jednakże nie Hiszpanii. Tę rolę odgrywa tam język kastylijski. Prawo edycji języka hiszpańskiego ma tylko i wyłącznie Królewska Akademia Hiszpańska.

Alfabet

A B C D E F G H I J K L M N Ñ O P Q R S T U V W X Y Z

Łatwizna.

W 2010 roku Królewska Akademia Hiszpańska postanowiła wykreślić z alfabetu dwuznaki: CH i LL. Najprawdopodobniej się opamiętali i stwierdzili, że DWUznak ni jak NIE jest literą i nie powinien występować jako taka w alfabecie.

Wymowa

Język hiszpański charakteryzuje się głupią wymową niektórych głosek, co przynosi niejednokrotnie zabawne efekty.

  • B i v czyta się jako dźwięk pomiedzy „b” a „v”;
  • c wymawia się jako „k” bądź jako angielskie „th” w „think” – zależy, jak ładniej brzmi;
  • ch czyta się jak coś pomiędzy polskim ć a cz;
  • h jest nieme, bidula;
  • j wzięło przykład z normalnego „h” (złodziej, jednym słowem);
  • ll wymawia się jak normalne „j”, chyba że jesteś w Ameryce Łacińskiej – tam brzmi to bardziej idiotycznie („ź”);
  • ñ wymawia się jak polskie ń (np. niño, czytaj: ninio)
  • g przed niektórymi samogłoskami też jest jako „h”, zazwyczaj jednak po polskiemu – jako „g”;
  • y jako osobny wyraz wymawia się jako /i/, jako zwykłą głoskę innego wyrazu wymawia się /j/;
  • z to coś w stylu angielskiego bezdźwięcznego /th/.

Też łatwizna?

¡! ¿?

I jeszcze jedno. Españole, chcąc być złośliwymi dla reszty języków, wymyślili sobie, że na początku zdania zakończonego wykrzyknikiem też postawią wykrzyknik, ale do góry nogami. To samo z pytajnikami. Miłego przyzwyczajania się.

Podstawowe słownictwo

Słownik
Zobacz w słowniku:
słownik polsko-hiszpański,
słownik polsko-hiszpański nazwisk

Z tym słownictwem na pewno poradzisz sobie w krajach hiszpańskojęzycznych. Powodzenia! Pamiętajmy, że najbardziej eleganckim sposobem powitania jest:

Señores! Traisson! Estamos en culo!