Niemiecka Republika Demokratyczna
Ich bin ein Berliner..[1]
- Prezydent J. F. Kennedy odwiedzający granicę NRD w środku państwa
Niemiecka Republika Demokratyczna, w skrócie NRD – Niemiecka Republika Demokratyczna Inaczej (niem. Deutsche Dramatische Republik), skrót DDR (czasem stosuje się skrót DPR rozwijany do Deutsche Problematische Republik) – państwo w Europie wschodniej zachodniej środkowej, istniejące w latach 1949-1990. Stolica – Berlin, a właściwie jego część (tzw. Berlin Demokratyczny). Druga część Berlina, zwana Berlinem Zachodnim, nie wchodziła w skład NRD. Głównym źródłem utrzymania NRD była sprzedaż dysydentów i szpiegów na Zachód, a także eksport enerdowskich osiągnięć technicznych, zwłaszcza murów, drutów kolczastych i hakenkreuzów.
Utworzenie
Według jednej z legend założycielskich RWPG Lech, Czech i Rus mieli jeszcze najmłodszego braciszka Wilhelma, który założył Niemiecką Republikę Demokratyczną.
Nazwa i hymn
Nazwa państwa była rekordem w kategorii nazw mylących: w trzech słowach zawarto trzy nieprawdziwe informacje. NRD nie była ani niemiecką, ani republiką, a już na pewno nie demokratyczna. Hymnem państwa była pieśń Auferstanden aus Ruinen, która od lat siedemdziesiątych była zakazana – nie miała słów, a na uroczystościach grano wyłącznie melodię. Niesprawdzona plotka głosi, że przywódca państwa Erich Honecker był równie utalentowany wokalnie jak Jarosław Kaczkowski. Flaga państwa stanowiła import z Republiki Federalnej Niemiec, wzbogacony o młotek, cyrkiel i wieniec zbożowy.
Język enerdowski
.JPG)
Wariant języka niemieckiego, obowiązujący w państwie i aktach Stasi[2]. Cechował się wykrzywianiem rzeczywistości i kształtowaniem niezależności od RFN[3]. Najważniejsze cechy to:
- Unikanie słowa Führer
- Nadużywanie słowa verboten – np. tłumaczenie z niemieckiego: Bitte nicht rauchen – na enerdowski: Rauchen verboten
- Zastąpienie słowa deutsche innym – dedeerische
- Zmiana nazwy miasta Chemnitz na Karl Marx Stadt
- Zmiana nazwy miasta Fürstenberg na Stalinstadt
Polityka
Niemiecka Republika Demokratyczna była państwem miłującym pokój i stosunki dobrosąsiedzkie, stąd otoczona była przyjaznymi murami i zasiekami. Władcy państwa od Waltera Ulbrichta i Wilhelma Piecka, przez Ericha Honeckera i Hansa Modrowa aż po Egona Krenza i Lothara de Maziere prześcigali się w okazywaniu miłości do ZSRR – aż do miłości osobistej jak w wypadku Ericha Honeckera i Leonida Breżniewa. Kraj ten do 1970 roku nie uznawał Republiki Federalnej Niemiec – uznawał w zamian ich walutę. Stosunki NRD z Polską ożywały głównie w okolicach Wyścigu Pokoju, zwłaszcza gdy polscy kolarze nie wygrywali etapów na zaprzyjaźnionych ziemiach.
Enerdowskie wynalazki techniczne
- Samochód Trabant – symbol przynależności do elity światowej nauki i techniki.
- Kurwimetr – tajemnicze urządzenie do mierzenia długości krzywych.
- Kolejka PIKO – najmniejszy pociąg świata, poruszający się w warunkach pokojowych[4].
- Dederon – enerdowskie tworzywo sztuczne z Wilhelm Pieck Stadt Guben. Wykonane z niego obuwie rozpadało się dopiero po drugim deszczu.
- Aparat Praktica – aparaty fotograficzne, jedyna rzecz z NRD, która była dobra.[5]
Galeria
Trabant w wersji eksportowej
- Uznanie.jpg
Rozwiązywanie problemów w NRD
- BR119-4 .jpg
w NRD były ładne lokomotywy
.jpg)
