Jugosławia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znaczniki: mobilna mobilna www
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 5.184.194.102, powód: nic niewnosząca edycja)
Znacznik: rewert
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
|stolica = [[Belgrad|Tetowo]]
|stolica = [[Belgrad|Tetowo]]
|ustrój = <del>Anarchia</del> <del>[[Król|Monarchia]]</del> [[Komunizm|Titokracja]]
|ustrój = <del>Anarchia</del> <del>[[Król|Monarchia]]</del> [[Komunizm|Titokracja]]
|język = [[Język serbsko-chorwacki|serbskochorwackobośniacki]], [[Język serbsko-chorwacki|chorwackoserbskobośniacki]] i [[Język serbsko-chorwacki|bośniackochorwackoserbski]]
|język = [[Język serbsko-chorwacki|serbskochorwackobośniacki]], [[Język serbsko-chorwacki|chorwackoserbskobośniacki]], [[Język serbsko-chorwacki|bośniackochorwackoserbski]] i [[język słoweński|słoweński]]
|ludność = Serbochorwatobośniohercegowinosłoweńcomacedończycy
|ludność = Serbochorwatobośniosłoweńcy
|religia = tak
|religia = Mieszanka prawosławno-muzułmańska, śladowe ilości [[Kościół katolicki|Mafii Kościelnej]]
|waluta = [[Denar|Dinary]], ewentualnie [[Wódka|Woda]]
|waluta = [[Denar|Dinary]], ewentualnie [[Wódka|woda]]
}}
}}
'''Jugosławia ''' – [[państwo-widmo]] i czołowy eksporter [[bieda|biedy]] w [[Afryka|Afryce]]. Mit o Jugosławii nazywa ją „kapitalistyczną utopią”. Stolicą Jugosławii jest [[Belgrad|Tetowo]], a największym miastem [[Belgrad|Białogard]]. Prawo do marki ''Jugosławia'' uzurpuje sobie producent wódki [[Finlandia]] oraz międzymiastowy operator telefonii puszkowej [[Vodafone]].
[[Plik:Menel.jpg|thumb|Typowy Jugosłowianin podczas [[melanż]]u.]]
'''Jugosławia ''' – [[państwo-widmo]] i czołowy eksporter [[bieda|biedy]] w [[Afryka|Afryce]]. Mit o Jugosławii nazywa ją „kapitalistyczną utopią”. Stolicą Jugosławii jest [[Belgrad|Tetowo]], a największym miastem [[Belgrad|Białogard]]. Prawo do marki ''Jugosławia'' uzurpuje sobie producent wódki [[Finlandia]] oraz międzymiastowy operator telefonii puszkowej [[Vodafone|Wodafon]].


== Historia ==
== Historia ==
Wydanie gry, jaką była [[I wojna światowa]] wywołało niezadowolenie ze strony [[Bośnia i Hercegowina|Bośniaków]], [[Bośnia i Hercegowina|Hercegowińczyków]], [[Chorwacja|Chorwatów]], [[Słowenia|Słoweńców]] i [[Macedonia Północna|Fyromczyków]] ze względów oczywistych: byli tam zmuszani do walki po stronie [[Serbia|Serbii]] albo [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. Niezadowolenie było tak wielkie, że powołano na emigracji własny jugosłowiański klub. Jednak w [[Propaganda|tajemniczy sposób]] udało się przekonać wyżej wymienione ludy, aby podpisały deklarację na wyspie Korfu. W 1917 roku powstało Państwo Słoweńców, Chorwatów i Serbów. Krótko po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] proklamowano Królestwo Jugosławii. Pomimo drobnych problemów, jakimi byli komuniści, chorwacko-macedońscy separatyści i międzyczasowy brak rakii, wszystko dobrze szło. Aż do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]].
=== Początki ===
Wydanie gry, jaką była [[I wojna światowa]] wywołało niezadowolenie ze strony [[Bośnia i Hercegowina|Bośniaków]], [[Bośnia i Hercegowina|Hercegowińczyków]], [[Chorwacja|Chorwatów]], [[Słowenia|Słoweńców]] i [[Fyrom]]czyków ze względów oczywistych: byli tam zmuszani do walki po stronie [[Serbia|Serbii]] albo [[Austria|Austrio-Szwabów]]/[[Węgry|Węgro-Szwabów]]. Niezadowolenie było tak wielkie, że powołano na [[Słownik:Emigracja|emigracji]] własny jugosłowiański klub<ref>Jeszcze nie piłkarski…</ref>. Jednak w [[Pranie mózgu|tajemniczy sposób]] udało się przekonać w/w ludy<ref>Bośniacy, Hercegowińczycy, Chorwaci itd.</ref>, aby podpisały deklarację na wyspie <del>Tofu</del> Korfu. I tak oto w 1917 r. powstało Państwo Słoweńców, Chorwatów i Serbów.


Z początku Jugosławia miała w nosie to, co się dzieje w Europie, gdyż była zajęta swoimi problemami. Kiedy w 1939 roku [[Niemcy]] zaatakowały [[Polska|Polskę]], ta od niechcenia ogłosiła neutralność. W [[1941]] roku Niemcy próbowały przekonać Jugosławię, aby dołączyło do nich. Za pierwszym razem Jugosłowianie odpowiadają w bardzo jasny sposób: . Jednakże wojsko serbskobośniackochorwackie było na tyle słabe, że za drugim podejściem Niemcy (grożąc wojskiem) przekonują rząd serbski, aby zjednoczyli się z nimi.
=== Okres międzywojenny ===
[[Plik:Kralj aleksandar1.jpg|thumb|Król Jugosławii]]
A były to dopiero podstawy. Krótko po zakończeniu fabuły w [[I wojna światowa|pierwszej grze wojennej na skalę światową]] proklamowano Królestwo Jugosławii. Pomimo drobnych problemów, jakimi byli komuniści, chorwacko-fyromscy separatyści i międzyczasowy brak [[Wódka|wódy]], wszystko dobrze szło. Aż do czasu wydania [[II wojna światowa|drugiej gry wojennej na skalę światową]].


Po wojnie był spokój, spokój, i jeszcze raz [[Komunizm|spokój]]. Spokój i ład ten zaczął się jednak pieprzyć w [[1991]]. Wtedy wszyscy zaczęli iść w swoją stronę. Aby uratować Jugosławię, Milošević zaczął wdrażać instrukcję z książki ''Jak rozpieprzyć kraj i znaleźć się na liście najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii'' polskiego wojskowego [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]]. Nie pomogło to, gdyż postkomuniści w Jugosławii zamiast pomóc swojemu liderowi wynaleźli przeciwieństwo skrajnym ekoterrorysty, będącego zielonym na zewnętrz, a czerwonym w środku – tzw. ''Beogradkriza'' sprawiał, że można być czerwonym na skórze i w legitymacji, a [[Dolar amerykański|zielonym]] w środku. Z tego wszystko Milošević stracił panowanie nad krajem, w 2000 roku usunięto go z urzędu, a w 2003 Jugosławia dokonała rebrandingu na [[Serbia i Czarnogóra|Serbię i Czarnogórę]].
=== II Wojna Światowa ===
[[Plik:Josip Broz Tito Bihać 1942.jpg|thumb|[[Josip Broz-Tito|Dumny, czerwony wódz]]]]
Z początku Jugosławia miała wyj{{cenzura3}}ne na to, co się dzieje w Europie, gdyż była zajęta swoimi problemami. Kiedy w 1939 roku [[Niemcy|Szwaby]] zaatakowały [[Polska|nas]], ta od niechcenia ogłosiła neutralność<ref>Przynajmniej nie pomogli [[Adolf Hitler|Hitlerowi]].</ref> W [[1941]] r. Szwaby, szukając sojusznika przeciwko [[Józef Stalin|Wujkowi Józiowi]] i [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|jego wspaniałemu państwu]], próbują przekonać bałkańskie państwo, aby dołączyło do nich. Za pierwszym razem Jugosłowianie odpowiadają w bardzo jasny sposób: Не! ([[Język serbsko-chorwacki|ser.]] ''Nie!''). Jednakże wojsko serbskobośniackochorwackie było na tyle słabe, że za drugim podejściem Niemcy (grożąc wojskiem) przekonują rząd serbski, aby zjednoczyli się z nimi. Po tym wydarzeniu dochodzi do protestów, zostaje wykonany zamach <del>islamistów</del> stanu, a na tronie zasiada król [[Piotr II]].<br />
Ten oto wyczyn oraz ucieczka [[Franciszek Dolas|Franka Dolasa]] rozgniewało [[Adolf Hitler|Pana Adolfa]] i doprowadziło do wojny. Jugosławia bierze z nas przykład i upada w około miesiąc. Udało nam się również dowiedzieć, że Jugosławia miała drugą najlepszą partyzantkę<ref>Obok naszej, rzecz jasna.</ref>. Była ona tak świetna, że podzieliła się na dwie formacje: [[Josip Broz-Tito|komunistyczną]] i [[czetnicy|królewską]]. Zaś Ci byli tak świetni, że zamiast strzelać do [[Niemcy|Szkopów]], zaczęli wybijać się nawzajem. Dopiero [[Interwencja|odwiedziny]] [[Józef Stalin|Wujka Józia]] sprawiły, że władzę zdobyli [[Komunista|czerwoni partyzanci]]. Szwaby i Królewscy przegrali, a Słoweńcy utworzyli własne [[Odrębne Państwo Słoweńskie|państewko]]<ref>Które przetrwało zaledwie 2 dni.</ref>.

=== Okres powojenny ===
Po wojnie był [[Wojna|spokój]], [[Bieda|spokój]], i jeszcze raz [[Komunizm|spokój]]. A nawet spokojny rozłam, który wprowadził większy porządek niż u nas w latach [[1981]]–[[1983]]. Jednakże po [[Śmierć|strasznie smutnym wydarzeniu]], jakie dotknęło [[Józef Stalin|Józka]] w Jugosławii były takie swobody, że mogliśmy tylko pomarzyć. Spokój i ład ten zaczął się jednak pieprzyć w [[1991]] i doprowadził do rozpadu Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Zamiast tego powstały takie państwa jak: [[Słowenia]], [[Serbia]], [[Czarnogóra]], [[Chorwacja]], [[Bośnia i Hercegowina]], [[Fyrom]] i inne.

== Kultura ==
Kultura była tak różnorodna, jak z wielu kultur składała się Jugosławia – a było<ref>I jest!</ref> ich w c{{cenzura3}} dużo.

== Gospodarka ==
Gospodarka w Jugosławii była różnorodna i zmieniała się bardzo często: najpierw była [[Bieda|bida]], a później [[Praca|zapierdziel]]. Następnie znowu bida, a jakby było tego mało, to wybuchła wojna, co kompletnie dobiło tamtejszy przemysł. Po wojnie przyszli komuniści i nastała pora na zapierdziel do roboty. Znowuż jednak przyszła bida, a wraz z nią wojna, co spowodowała rozpad Jugosławii.

Jedynie rolnictwo było dobrze rozwinięte, gdyż produkcja piwa musiała trwać<ref>Tak jak u nas.</ref>.


== Język ==
== Język ==
{{Główny artykuł|[[Język serbsko-chorwacki]]}}
Na terenie Jugosławii mówi się po serbsko-chorwacko-bośniacku, chorwacko-serbsko-bośniacku i bośniacko-chorwacko-serbsku. Jeszcze nie znaleziono różnic między tymi językami, ale prace trwają. Pewne światło może rzucić [[Język serbsko-chorwacki|ten artykuł]].
Na terenie Jugosławii mówi się po serbsko-chorwacko-bośniacku, chorwacko-serbsko-bośniacku i bośniacko-chorwacko-serbsku. Jeszcze nie znaleziono różnic między tymi językami, ale prace trwają. Coraz szersze uznanie wśród językoznawców zdobywa pogląd, że w rzeczywistości mamy do czynienia z sześcioma zupełnie odrębnymi językami: serbskim, chorwackim, bośniackim, hercegowińskim, czarnskim i górskim. Zdanie to podyktowane jest występowaniem poważnych różnic leksykalnych i gramatycznych między narzeczami Jugosławii, uniemożliwiających wzajemne porozumiewanie się.

Coraz szersze uznanie wśród językoznawców zdobywa pogląd, że w rzeczywistości mamy do czynienia z sześcioma zupełnie odrębnymi językami: serbskim, chorwackim, bośniackim, hercegowińskim, czarnskim i górskim. Zdanie to podyktowane jest występowaniem poważnych różnic leksykalnych i gramatycznych między narzeczami Jugosławii, uniemożliwiających wzajemne porozumiewanie się<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=DztrX5dXmxU Szczegółowe przedstawienie różnic między sześcioma narzeczami Jugosławii]</ref>.

== Problemy z nazwą ==
Mimo, iż Jugosławia upadła, to jej pojęcie przetrwało. Po [[1992]] r. na Bałkanach zrobił się taki podział i powstało tyle państw, że po dziś dzień można usłyszeć ''Jugosławia'' zamiast ''Czarnogóra'' czy <del>''Kosowo</del> KOSOVO JE SRBIJA!''.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[Wojna w Jugosławii]]
* [[język serbsko-chorwacki]]
* [[Josip Broz-Tito]]

* [[panslawizm]]
{{Przypisy}}
* [[Rozpad Jugosławii]]


{{Europa}}
{{Europa}}
{{komunizm2}}
{{komunizm2}}
{{stopka}}
[[Kategoria:Jugosławia| ]]
[[Kategoria:Okres międzywojenny]]
[[Kategoria:II wojna światowa]]
[[Kategoria:Historia w latach 1945–1989]]
[[Kategoria:Historia po 1989 roku]]
[[Kategoria:Dawne państwa]]
[[Kategoria:Dawne państwa]]



Aktualna wersja na dzień 14:23, 23 wrz 2023

Jugosławia państwo-widmo i czołowy eksporter biedy w Afryce. Mit o Jugosławii nazywa ją „kapitalistyczną utopią”. Stolicą Jugosławii jest Tetowo, a największym miastem Białogard. Prawo do marki Jugosławia uzurpuje sobie producent wódki Finlandia oraz międzymiastowy operator telefonii puszkowej Vodafone.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Wydanie gry, jaką była I wojna światowa wywołało niezadowolenie ze strony Bośniaków, Hercegowińczyków, Chorwatów, Słoweńców i Fyromczyków ze względów oczywistych: byli tam zmuszani do walki po stronie Serbii albo Austro-Węgier. Niezadowolenie było tak wielkie, że powołano na emigracji własny jugosłowiański klub. Jednak w tajemniczy sposób udało się przekonać wyżej wymienione ludy, aby podpisały deklarację na wyspie Korfu. W 1917 roku powstało Państwo Słoweńców, Chorwatów i Serbów. Krótko po zakończeniu I wojny światowej proklamowano Królestwo Jugosławii. Pomimo drobnych problemów, jakimi byli komuniści, chorwacko-macedońscy separatyści i międzyczasowy brak rakii, wszystko dobrze szło. Aż do wybuchu II wojny światowej.

Z początku Jugosławia miała w nosie to, co się dzieje w Europie, gdyż była zajęta swoimi problemami. Kiedy w 1939 roku Niemcy zaatakowały Polskę, ta od niechcenia ogłosiła neutralność. W 1941 roku Niemcy próbowały przekonać Jugosławię, aby dołączyło do nich. Za pierwszym razem Jugosłowianie odpowiadają w bardzo jasny sposób: Nе. Jednakże wojsko serbskobośniackochorwackie było na tyle słabe, że za drugim podejściem Niemcy (grożąc wojskiem) przekonują rząd serbski, aby zjednoczyli się z nimi.

Po wojnie był spokój, spokój, i jeszcze raz spokój. Spokój i ład ten zaczął się jednak pieprzyć w 1991. Wtedy wszyscy zaczęli iść w swoją stronę. Aby uratować Jugosławię, Milošević zaczął wdrażać instrukcję z książki Jak rozpieprzyć kraj i znaleźć się na liście najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii polskiego wojskowego Wojciecha Jaruzelskiego. Nie pomogło to, gdyż postkomuniści w Jugosławii zamiast pomóc swojemu liderowi wynaleźli przeciwieństwo skrajnym ekoterrorysty, będącego zielonym na zewnętrz, a czerwonym w środku – tzw. Beogradkriza sprawiał, że można być czerwonym na skórze i w legitymacji, a zielonym w środku. Z tego wszystko Milošević stracił panowanie nad krajem, w 2000 roku usunięto go z urzędu, a w 2003 Jugosławia dokonała rebrandingu na Serbię i Czarnogórę.

Język[edytuj • edytuj kod]

Info.png Główny artykuł: Język serbsko-chorwacki

Na terenie Jugosławii mówi się po serbsko-chorwacko-bośniacku, chorwacko-serbsko-bośniacku i bośniacko-chorwacko-serbsku. Jeszcze nie znaleziono różnic między tymi językami, ale prace trwają. Coraz szersze uznanie wśród językoznawców zdobywa pogląd, że w rzeczywistości mamy do czynienia z sześcioma zupełnie odrębnymi językami: serbskim, chorwackim, bośniackim, hercegowińskim, czarnskim i górskim. Zdanie to podyktowane jest występowaniem poważnych różnic leksykalnych i gramatycznych między narzeczami Jugosławii, uniemożliwiających wzajemne porozumiewanie się.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]