Bułgaria: Różnice pomiędzy wersjami
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 5.174.125.166, powód: nieśmieszne) Znacznik: rewert |
|||
(Nie pokazano 83 wersji utworzonych przez 60 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Państwo infobox |
|||
{{redakcja|Od działu ''Historia'' do ''Ekonomia'' włącznie jest sporo do poprawienia.}} |
|||
|państwo = Bułgaria |
|||
|symbol = Flag of Bulgaria.svg |
|||
|symbol nazwa = Kolory coś na pewno symbolizują, słowo harcerza! |
|||
|stolica = Mądra [[Sofia]] |
|||
|król = Mafia czarnomorska z Borisowem na czele |
|||
|dewiza = ''Oligarchowie gardzą resztą'' |
|||
|ustrój = Demokracja korupcyjno-szantażowa |
|||
|język = [[Język bułgarski|bułgarski]] |
|||
|ludność = 7 milionów ludzi, 300 tysięcy Turków, 150 tysięcy Cyganów oraz miliard turystów |
|||
|religia = Ortodoksyjny turystycyzm, w mniejszym stopniu prawosławie, [[Islam]] i [[Kościół katolicki]] |
|||
|powierzchnia = Obskubana przez innych |
|||
|waluta = <del>[[Euro]]</del> <del>litry</del>… na szczęście nie. [[stotinka]] i [[Lew (waluta)|lew]] |
|||
|hymn = ''Pobłogosław, Panie, [[Morze Czarne]], turystykę i wino…'' |
|||
|gęstość = Rzadka |
|||
}} |
|||
{{cytat|Bułgarzy przybyli na Półwysep Bałkański przed ludźmi|Bożidar Dimitrow o '''Bułgarii'''}} |
|||
[[Plik:Alexander II of Russia by N.Lavrov (1868, Museum of Artillery).jpg|thumb|200px|Car Rosji, '''Aleksander Romanow'''…]] |
|||
[[Plik:Alexander-von-Battemberg.jpg|thumb|200px|… i pierwszy nowożytny władca Bułgarii, '''Aleksander von Battemberg'''. Podobni, nie?]] |
|||
'''Република България''' |
'''Република България''', [[Język polski|po polsku]] '''Bułgaria''' (od [[1943]] pełna nazwa brzmi: ''Wpełniwypasione Carstwo Bułgarii'') – bałkańska i europejska republika ze stolicą w Sofii ([[Język polski|pol.]] ''[[Zofia (imię)|Zosia]]''). To jedyny kraj, w którym na [[policja|policję]] nie mówi się negatywnie. |
||
== Granice == |
== Granice == |
||
Od południa graniczy z [[Turcja|Turcją]] i [[Grecja|Grecją]], od północy z [[Rumunia|Rumunią]], od zachodu z [[Serbia|Serbią]] i [[ |
Od południa graniczy z [[Turcja|Turcją]] i [[Grecja|Grecją]], od północy z [[Rumunia|Rumunią]], od zachodu z [[Serbia|Serbią]] i [[Fyrom|Macedonią]], a od wschodu z [[Morze Czarne|Morzem Czarnym]], tylko morze to nie państwo. Serio, serio. |
||
== Religia == |
|||
Religią państwową jest kult [[śliwowica|śliwowicy]], zwanej też rakiją. Ta druga nazwa jest używana rzadziej i głównie podczas ceremonialnych [[libacja alkoholowa|libacji]]. |
|||
== Ustrój polityczny == |
== Ustrój polityczny == |
||
Jest to kwestia ciekawa. Oficjalnie w Bułgarii rządzi [[car]], najczęściej jednak jest on tak zajęty dbaniem o handel zagraniczny, że zdarza mu się zaniedbywać obowiązki władcy. Wtedy, teoretycznie, władzę przejmuje rząd z premierem na czele. W praktyce jednak cały ten misterny ustrój bardzo często trafia jasny szlag i w kraju zapanowuje [[anarchia]]. W konstytucji carstwa przewidziano jednak taką ewentualność i dlatego też wprowadzono środki zaradcze, w postaci [[lew|lwów]] krążących po ulicach i pilnujących porządku. Religią państwową jest kult [[śliwowica|śliwowicy]], zwanej też rakiją. |
|||
[[Grafika:Lwica.jpg|thumb|right|200px|Bułgarska lwica policyjna na patrolu]] |
|||
Jest to kwestia ciekawa. Oficjalnie w Bułgarii rządzi [[car]], najczęściej jednak jest on tak zajęty dbaniem o handel zagraniczny, że zdarza mu się zaniedbywać obowiązki władcy. Wtedy, teoretycznie, władzę przejmuje rząd z premierem na czele. W praktyce jednak cały ten misterny ustrój bardzo często trafia jasny szlag i w kraju zapanowuje [[anarchia]]. |
|||
W konstytucji carstwa przewidziano jednak taką ewentualność i dlatego też wprowadzono środki zaradcze, w postaci bezdomnych [[pies|psów]], zwanych przez tambylców kojotami, krążących po ulicach i pilnujących porządku. |
|||
== Historia == |
== Historia == |
||
=== |
=== Średniowiecze === |
||
W pełni wypasiony chan urzędujący w może nie do końca wesołym, ale za to wypasionym miasteczku wyruszył w [[476]] roku na zachód, by wziąć udział w wielkiej wyprzedaży, odbywającej się w [[Rzym]]ie. Niestety, uprzedzili go barbarzyńcy, którzy mieli do rzeczonego miasta bliżej. Nie bez znaczenia była również postawa [[papież]]a Symplicjusza, który w ostatniej chwili wywindował ceny, tak że tylko [[Wandal]]e i Frankowie byli w stanie cokolwiek kupić. Poddenerwowany, ale nie załamany, chan osiedlał maruderów, przez których nie udało mu się zdążyć na wyprzedaż w dolinie [[Dunaj]]u. Schedę przejęli po niej potomkowie tych Bułgarów, których osadzono za karę nad Dunajem. W [[864]] roku przyjęli oni chrzest z rąk [[Bizancjum|bizantyjskiego]] cesarza [[Michał III|Michała III]]. Wedle legendy chrzest ten odbył się nie wodą, lecz rakiją. W [[1223]] roku [[Mongołowie]] najechali Bułgar, spalili go a składy splądrowali. I było po herbacie. |
|||
Jak już wspomniano, początki państwa bułgarskiego nikną w [[mrok|mrokach]] dziejów, tak mrocznych, że nawet najpotężniejsze [[wybielacz|wybielacze]], zawierające do 95% [[chlor|chloru]], nie są w stanie ich rozjaśnić. Próby poczynione z użyciem [[denaturat|denaturatu]] również nie przyniosły rezultatów. |
|||
=== Nowożytność === |
|||
Pierwsze znane [[kronika|kroniki]] bułgarskie, spisane przez [[Iwan Niedojehański|Iwana Niedojehańskiego]] pochodzą z roku [[421]] i zaczynają się od słów "Ja, poddany wpełniwypasionego [[chan|chana]] starożytnych Bułgarów nie piszę o początkach naszego [[lud|ludu]], gdyż są one mroczne.". |
|||
Bułgarzy tymczasem, bijąc się od czasu do czasu z Grekami, dotrwali aż do wielkiego najazdu tureckiego w [[XV wiek]]u. Tym razem Bułgarzy byli bezbronni jak [[emo]] w starciu z dresami – spalenie [[gorzelnia|gorzelni]] produkujących śliwowicę nie wchodziło w rachubę z przyczyn religijnych, podobnie jak zmiana tytułu władcy. Po krótkiej, acz heroicznej obronie, Bułgarzy zostali poddanymi [[Turcja|Turcji]]. Z mroków dziejów Bułgaria ponownie wyłania się po roku [[1878]], gdy to [[Rosja]] ujarzmiła wojska tureckie i pozwoliła Bułgarom swobodnie produkować rakiję. Przez pierwszych kilka lat głównym zmartwieniem Bułgarów był wybór tytułu dla władcy. Bójki pomiędzy zwolennikami chana, [[car]]a i księcia, trwały aż do początku [[XX wiek]]u, i zakończyły się zwycięstwem tych, którzy woleli najkrótszy tytuł. Zwolennicy dłuższych nazw wyrzuceni zostali do Rumunii z hukiem. Rumuni zdecydowali się oddać Bułgarom sporne terytorium – [[Rumelia|Rumelię]], byleby tylko nie doszło do żadnych dalszych ingerencji Bułgarii w skład ludnościowy Rumunii. |
|||
=== Bułgar Kamski === |
|||
Późniejsza historia na szczęście jest już o wiele jaśniejsza. Wpełniwypasiony chan, urzędujący w może nie do końca wesołym, ale za to wpełniwypasionym miasteczku Bułgar (Które, ze względu na istniejące tam manufaktury [[margaryna|margaryny]] nosiło również nazwę Bułgaru Kamskiego, a obecnie jest [[wieś|wsią]] nieopodal rosyjskiego [[Kazań|Kazania]]), wyruszył w [[476]] roku na zachód, by wziąć udział w wielkiej [[wyprzedaż|wyprzedaży]], odbywającej się w [[Rzym|Rzymie]]. Niestety, uprzedzili go [[barbarzyńca|barbarzyńcy]], którzy mieli do rzeczonego miasta bliżej. Nie bez znaczenia była również postawa [[papież|papieża]] [[Symplicjusz|Symplicjusza]], który w ostatniej chwili wywindował ceny, tak że tylko [[Wandale]] i [[Frankowie]] byli w stanie cokolwiek kupić. |
|||
Poddenerwowany, ale nie załamany, chan osiedlił maruderów, przez których nie udało mu się zdążyć na wyprzedaż w dolinie [[Dunaju]], a sam wrócił do Bułgaru. Jak się okazało, na własną zgubę - w [[1223]] roku [[Mongołowie]] pod wodzą Urana ([[Człowiek|Człowieka]], nie [[Grecja|greckiego]] [[Bóg|boga]] czy [[planeta|planety]]), który z kolei był zausznikiem [[Czyngis-chan|Czyngis-chana]], przymuszeni głodem i zwabieni zapachem świeżej margaryny, najechali Bułgar, spalili go, składy margaryny splądrowali (dzięki czemu świat poznał smak [[margaryna Kama|margaryny Kama]]), a potomków chana Wpełniwypasionego kazali w rzeczonej margarynie utopić (po czym również i tę margarynę spożyli, [[swołocz]]...). Taki był koniec Bułgarii Kamskiej. |
|||
=== Bułgaria w średniowieczu === |
|||
Schedę przejęli po niej potomkowie tych Bułgarów, których osadzono za [[kara|karę]] nad Dunajem. W [[864]] roku przyjęli oni [[chrzest]] z rąk [[Bizancjum|bizantyjskiego]] [[cesarz|cesarza]] [[Michał III|Michała III]]. Wedle przekazywanej z pokolenia na pokolenie [[legenda|legendzie]] ludowej, chrzest ten odbył się nie [[woda|wodą]], lecz rakiją, co zapoczątkowało kult tego specyficznego [[napój|napoju]] w Bułgarii. Podstawą [[ekonomia|ekonomii]] naddunajskiego państwa była, podobnie jak w Bułgarze Kamskim, produkcja margaryny. |
|||
Na wieść o spaleniu Bułgaru Kamskiego przez Mongołów, [[Iwan II Asen]] przyjął (dla zmylenia przeciwnika, wiedzącego, że władca Bułgarii nazywa się chanem) tytuł cara i rozkazał spalić wszystkie znajdujące się w promieniu 500 kilometrów od stolicy manufaktury margaryny. |
|||
<code>''A takiego! Nie będzie margaryny, to Mongoły nie będą miały po co nas najeżdżać!'' |
|||
:Pierwsze słowa cara Iwana po wydaniu rozkazu spalenia manufaktur margaryny</code> |
|||
Ten przebiegły plan zadziałał; Mongołowie, którzy po zrobieniu w [[1240]] w [[Kijów|Kijowie]] [[masakra|jesieni średniowiecza]], zaczęli się zastanawiać nad kierunkiem dalszych najazdów, zadecydowali, że pozbawione margaryny państwo bułgarskie (którego zresztą, z braku słowa "chanat" w nazwie, nie mogli znaleźć na [[mapa|mapach]]) nie jest warte ich uwagi. Całą ekspansję skierowali więc na zachód i południe. Wynikiem tych wypraw było poznanie dwóch nowych przysmaków: [[kiełbasa|kiełbasy]] i [[sznaps|sznapsu]] (Którego to pierwsze beczki zdobyli pod [[Legnica|Legnicą]], jak również poznania sekretu pędzenia [[bimber|samogonu]] z [[daktyl|daktyli]] (To z kolei odkryli w [[Bagdad|Bagdadzie]]). |
|||
Bułgarzy tymczasem, bijąc się od czasu do czasu z Grekami, dotrwali aż do wielkiego najazdu tureckiego w XV wieku. Tym razem Bułgarzy byli bezbronni - spalenie [[gorzelnia|gorzelni]] produkujących śliwowicę nie wchodziło w rachubę z przyczyn religijnych, podobnie jak zmiana tytułu władcy. Po krótkiej, aczkolwiek heroicznej obronie, Bułgarzy zostali [[zamordyzm|podporządkowiani]] Turcji, a ich historię ponownie pokrył mrok. |
|||
<code>''O w mordę! [[Zeus|Tata]], ale oni dają czadu!'' |
|||
:Zapisana w kronikach olimpijskich wypowiedź [[Herkules|Herkulesa]], po ujrzeniu przez niego heroizmu bułgarskich obrońców</code> |
|||
[[Grafika:Aleksander II Romanow.jpg|Car Rosji, Aleksander Romanow...|thumb]] |
|||
[[Grafika:Alexander von Battemberg.jpg|...i pierwszy nowożytny władca Bułgarii, [[Aleksander von Battemberg]] Nawet podobni, nie?.|thumb]] |
|||
=== Czasy współczesne === |
=== Czasy współczesne === |
||
Bułgaria za nic miała pokojowy styl – podczas drugiej wojny światowej car [[Borys III]] podpisał sojusz z [[Adolf Hitler|Hitlerem]]. Szybka inwazja [[Grecja|Grecji]], przeprowadzona z wydatną pomocą [[Niemcy|Niemiec]], zakończyła się zajęciem przygranicznych składów oliwek. <del>Nie</del>Stety dla Bułgarów, w [[1943]] roku cara Borysa w nieprzeniknionych mrokach nocy trafił jasny szlag. Jak na ironię, w dwa lata później na terytorium Carstwa wpadli [[komunizm|komuniści]]. Reszta [[XX wiek]]u, czyli panosząca się [[demokracja]], jest mało interesująca, z braku [[rewolucja|rewolucji]], [[bunt]]ów i [[ustawka|zadym]]. Również okresy anarchii, chociaż częste, po prostu Bułgarom spowszedniały i nie są niczym nadzwyczajnym. W [[1973]] powstał [[Bułgarska Rep. Ludowy|Ludowy Bułgar]] a w [[1990]] nasza Wielikoja Bułgaria. |
|||
Z mroków dziejów Bułgaria ponownie wyłania się po roku [[1878]], gdy to [[Rosja]] rozwaliła w drobny [[mak|maczek]] wojska tureckie i pozwoliła Bułgarom |
|||
odbudować swoje państwo. |
|||
<code>''Bułgaria, Serbia, Rumunia, [[Grecja]]... A niech się cieszą!'' |
|||
:Car Rosji, [[Aleksander II]] ogłasza |
|||
[[niepodległość]] narodów bałkańskich.</code> |
|||
Przez pierwszych kilka lat głównym zmartwieniem Bułgarów był wybór tytułu dla władcy. [[Bójka|Bójki]] pomiędzy zwolennikami chana, cara i księcia, trwały aż do początku XX wieku, i zakończyły się zwycięstwem tych którzy woleli najkrótszy tytuł. Zwolennicy dłuższych nazw wyrzuceni zostali do Rumunii z głośnym [[huk|hukiem]]. Przerażeni nim Rumuni zdecydowali się oddać Bułgarom sporne terytorium - [[Rumelia|Rumelię]], byleby tylko nie doszło do żadnych dalszych ingerencji Bułgarii w skład ludnościowy Rumunii. |
|||
W późniejszych latach kolejni carowie odbudowywali przemysł bułgarski, zrujnowany latami okupacji tureckiej. nie zawsze odbywało się to w sposób pokojowy - podczas drugiej wojny światowej car [[Borys III]] zmuszony został do podpisania sojuszu z [[Adolf Hitler|Hitlerem]]. Nie chodziło tutaj bynajmniej o sympatie polityczne - Borysowi (A ściślej, wielkiemu kombinatowi produkującemu margarynę) potrzebne były greckie [[oliwki]], których złośliwi Helleni nie chcieli przez ponad 40 lat sprzedać. Szybka inwazja, przeprowadzona z wydatną pomocą [[Niemcy|Niemiec]], zakończyła się zajęciem greckich składów oliwek w Salonikach. I uruchomieniem masowej produkcji nowego typu margaryny, nazwanego Rama na cześć [[Borys Ramowicz|Borysa Ramowicza]], twórcy receptury margaryny z oliwkami. |
|||
[[Grafika:Czołg Skoda.jpg|Bułgarski czołg (Produkcji czeskiej) w Grecji|thumb]] |
|||
Niestety dla Bułgarów, w [[1943]] roku cara Borysa w nieprzeniknionych mrokach [[noc|nocy]] trafił jasny szlag, w wyniku czego poszedł on do [[piasek|piachu]]. Samo Carstwo natomiast, obejmujące wówczas całkiem spory obszar, oraz posiadające zamorskie kolonie na wyspach [[Lesbos]], [[Chios]], [[Rodos]] i [[Kefalonia]], zostało oficjalnie nazwane ''Wpełniwypasionym'', na cześć pierwszego chana Bułgarów, który w swej nieskończonej [[mądrość|mądrości]] pozwolił im osiedlić się nad Dunajem (Mniejsza o powody tej decyzji...). |
|||
Jak na ironię, w dwa lata później na terytorium Carstwa wpadli [[komunizm|komuniści]], którzy wydatnie przyczynili się do upadku tego małego imperium, chociaż zachowali trochę [[litość|litości]] - pozwolono Bułgarom zatrzymać zagrabione oliwki, podobnie jak recepturę margaryny Rama. |
|||
Reszta XX wieku jest dosyć mało interesująca, z braku [[rewolucja|rewolucji]], [[bunt|buntów]] i [[zadyma|zadym]]. Również okresy anarchii, chociaż częste, po prostu Bułgarom spowszedniały i nie są niczym nadzwyczajnym. |
|||
Pierwszego stycznia [[2007]] roku Bułgaria została przyłączona do [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]]. Podczas jednej z odprawianych wówczas dziękczynnych ceremonii libacyjnych doszło do rozbicia trzech butelek rakii. Do spacyfikowania zamieszek wysłano specjalny oddział Lwów Policyjnych. Walki trwają po dziś dzień. |
|||
>>'''Z ostatniej chwili'''<< |
|||
Z powodu braku gazu od 6 stycznia 2009 w prawie całym kraju wyłączono mieszkańcom ogrzewanie gazowe, okazało się że premier Bułgarii Sergej S. zapomniał zrobić zapas tego strategicznego surowca na więcej niż 48 godzin |
|||
== Ludność == |
|||
Bułgaria jest zamieszkiwana przez około 33,33 miliona ludzi, z których większość stanowią Bułgarzy właściwi, będący potomkami pechowców osadzonych za karę nad Dunajem. Oprócz nich kraj ten zamieszkują Grecy, Turcy, Macedończycy, Lwy Policyjne (które, ze względu na bycie na państwowym garnuszku, mają zapewnione obywatelstwo), a także niewielka grupa Mongołów, którzy w końcu, po 800 latach błądzenia, zorientowali się, gdzie leży Bułgaria i w [[2005]] roku spróbowali napaść na fabrykę margaryny pod [[Warna|Warną]]. Po krótkiej bitwie, w której trzy czołgi bułgarskie zostały unieruchomione przez tatarskie [[mina|miny]] (z których najpotężniejszą było "Wystawianie [[język|języka]] połączone z podwójnym [[zez|zezem]]"), Mongołowie zostali otoczeni i zmuszeni do kapitulacji. Ci, którzy przeżyli późniejsze przesłuchanie, prowadzone przez Bułgarskie Lwy Policyjne, mogli się osiedlić w podwarneńskim Tatarsku, gdzie zajmują się obecnie hodowlą oliwek. |
|||
== Ekonomia == |
== Ekonomia == |
||
Bułgarska ekonomia opiera się na [[Turystyka|turystyce]], eksporcie obierek od [[ziemniak]]ów, eksponowaniu różnic pomiędzy biednym Zachodem a bogatym Wschodem (jaka dziwna inwersja). Wschód ma [[Morze Czarne]] i turystykę, Zachód ma obierki, więc często pyskuje, bo też chciałby mieć morze, a nie góry i drogi bardziej dziurawe od tych w Polsce. Mimo Morza Czarnego i niezliczonej liczby turystów Bułgaria jest najbiedniejszym krajem w [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]]. |
|||
Podstawą ekonomii Bułgarii jest, jak już wiele razy wspomniano w tym tekście, produkcja i eksport margaryny. Artykuł ten, stosowany prócz celów spożywczych między innymi w lotnictwie (jako smar do [[silnik na wodę|silników na wodę]]), okrętach podwodnych (Amunicja dla [[miotacz płomienia|miotaczy płomieni]]) i rzeźbiarstwie (po utwardzeniu jest minimalnie twardszy od [[beton|betonu]]), zapewnia około 90% wpływów do skarbu Carstwa. |
|||
== Armia == |
|||
Zrozumiałe jest więc, dlaczego tak wielką uwagę przykłada się do produkcji i sprzedaży margaryny. Sam car Grzmocisław osobiście dogląda fabryk w Sofii, Warnie i [[Dupnica|Dupnicy]], kierując się zasadą "Pańskie oko konia tuczy". [[Dyrektor|Dyrektorzy]] tych zakładów często jako akt wdzięczności ofiarują monarsze butelkę najlepszej rakiji, którą car natychmiast wypija, po czym idzie do wicedyrektora, tak cykl się powtarza (tyle że najczęściej już ze zwyczajną [[wódka|siwuchą]]) i tak dalej, i tak dalej... |
|||
Armia kraju to tylko policjo-milicyjno jednostka. Rząd apeluje o oddanie przez Grecję Tracji, a Rumunię Dunaju. Jeżeli do [[2015]] roszczenia nie zostaną spełnione razem z Kosowem i zniewoloną Rumelią zaatakują te regiony jak w wojnie bałkańskiej. |
|||
== Zobacz też == |
|||
Co się dzieje po spiciu cara? Patrz rozdział "Ustrój państwa". |
|||
* [[Grecja]] |
|||
* [[Rumunia]] |
|||
* [[Serbia]] |
|||
* [[Turcja]] |
|||
{{ |
{{UE}} |
||
{{stubgeo}} |
|||
<br clear="all"> |
|||
{{Europa}} |
{{Europa}} |
||
{{Słowiańszczyzna}} |
|||
{{Unia Europejska}} |
|||
[[Kategoria:Państwa Europy]] |
|||
[[Kategoria:Bułgaria| ]] |
[[Kategoria:Bułgaria| ]] |
||
[[ |
[[en:Bulgaria]] |
||
[[bg:България]] |
|||
[[cs:Bulharsko]] |
[[cs:Bulharsko]] |
||
[[de:Bulgarien]] |
[[de:Bulgarien]] |
||
[[ |
[[es:Vulgaria]] |
||
[[es:Bulgaria]] |
|||
[[fi:Bulgaria]] |
[[fi:Bulgaria]] |
||
[[fr:Bulgarie]] |
[[fr:Bulgarie]] |
||
Linia 103: | Linia 64: | ||
[[it:Bulgaria]] |
[[it:Bulgaria]] |
||
[[ja:ブルガリア]] |
[[ja:ブルガリア]] |
||
[[ko:불가리아]] |
|||
[[mk:Булгејриа]] |
[[mk:Булгејриа]] |
||
[[nl:Vulgarije]] |
|||
[[no:Bulgaria]] |
[[no:Bulgaria]] |
||
[[pt:Bulgária]] |
|||
[[ru:Болгария]] |
[[ru:Болгария]] |
||
[[tr:Bulgaristan]] |
|||
[[uk:Българія]] |
|||
[[zh:保加利亚]] |
|||
[[zh-tw:保加利亞]] |
[[zh-tw:保加利亞]] |
Aktualna wersja na dzień 16:08, 21 sie 2022
Bułgaria | |
---|---|
Kolory coś na pewno symbolizują, słowo harcerza! | |
Stolica | Mądra Sofia |
Król | Mafia czarnomorska z Borisowem na czele |
Dewiza | Oligarchowie gardzą resztą |
Hymn | Pobłogosław, Panie, Morze Czarne, turystykę i wino… |
Ludność | 7 milionów ludzi, 300 tysięcy Turków, 150 tysięcy Cyganów oraz miliard turystów |
Gęstość zaludnienia | Rzadka |
Powierzchnia | Obskubana przez innych |
Język urzędowy | bułgarski |
Ustrój | Demokracja korupcyjno-szantażowa |
Religia | Ortodoksyjny turystycyzm, w mniejszym stopniu prawosławie, Islam i Kościół katolicki |
Waluta | |
Bułgarzy przybyli na Półwysep Bałkański przed ludźmi
- Bożidar Dimitrow o Bułgarii
Република България, po polsku Bułgaria (od 1943 pełna nazwa brzmi: Wpełniwypasione Carstwo Bułgarii) – bałkańska i europejska republika ze stolicą w Sofii (pol. Zosia). To jedyny kraj, w którym na policję nie mówi się negatywnie.
Granice[edytuj • edytuj kod]
Od południa graniczy z Turcją i Grecją, od północy z Rumunią, od zachodu z Serbią i Macedonią, a od wschodu z Morzem Czarnym, tylko morze to nie państwo. Serio, serio.
Ustrój polityczny[edytuj • edytuj kod]
Jest to kwestia ciekawa. Oficjalnie w Bułgarii rządzi car, najczęściej jednak jest on tak zajęty dbaniem o handel zagraniczny, że zdarza mu się zaniedbywać obowiązki władcy. Wtedy, teoretycznie, władzę przejmuje rząd z premierem na czele. W praktyce jednak cały ten misterny ustrój bardzo często trafia jasny szlag i w kraju zapanowuje anarchia. W konstytucji carstwa przewidziano jednak taką ewentualność i dlatego też wprowadzono środki zaradcze, w postaci lwów krążących po ulicach i pilnujących porządku. Religią państwową jest kult śliwowicy, zwanej też rakiją.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Średniowiecze[edytuj • edytuj kod]
W pełni wypasiony chan urzędujący w może nie do końca wesołym, ale za to wypasionym miasteczku wyruszył w 476 roku na zachód, by wziąć udział w wielkiej wyprzedaży, odbywającej się w Rzymie. Niestety, uprzedzili go barbarzyńcy, którzy mieli do rzeczonego miasta bliżej. Nie bez znaczenia była również postawa papieża Symplicjusza, który w ostatniej chwili wywindował ceny, tak że tylko Wandale i Frankowie byli w stanie cokolwiek kupić. Poddenerwowany, ale nie załamany, chan osiedlał maruderów, przez których nie udało mu się zdążyć na wyprzedaż w dolinie Dunaju. Schedę przejęli po niej potomkowie tych Bułgarów, których osadzono za karę nad Dunajem. W 864 roku przyjęli oni chrzest z rąk bizantyjskiego cesarza Michała III. Wedle legendy chrzest ten odbył się nie wodą, lecz rakiją. W 1223 roku Mongołowie najechali Bułgar, spalili go a składy splądrowali. I było po herbacie.
Nowożytność[edytuj • edytuj kod]
Bułgarzy tymczasem, bijąc się od czasu do czasu z Grekami, dotrwali aż do wielkiego najazdu tureckiego w XV wieku. Tym razem Bułgarzy byli bezbronni jak emo w starciu z dresami – spalenie gorzelni produkujących śliwowicę nie wchodziło w rachubę z przyczyn religijnych, podobnie jak zmiana tytułu władcy. Po krótkiej, acz heroicznej obronie, Bułgarzy zostali poddanymi Turcji. Z mroków dziejów Bułgaria ponownie wyłania się po roku 1878, gdy to Rosja ujarzmiła wojska tureckie i pozwoliła Bułgarom swobodnie produkować rakiję. Przez pierwszych kilka lat głównym zmartwieniem Bułgarów był wybór tytułu dla władcy. Bójki pomiędzy zwolennikami chana, cara i księcia, trwały aż do początku XX wieku, i zakończyły się zwycięstwem tych, którzy woleli najkrótszy tytuł. Zwolennicy dłuższych nazw wyrzuceni zostali do Rumunii z hukiem. Rumuni zdecydowali się oddać Bułgarom sporne terytorium – Rumelię, byleby tylko nie doszło do żadnych dalszych ingerencji Bułgarii w skład ludnościowy Rumunii.
Czasy współczesne[edytuj • edytuj kod]
Bułgaria za nic miała pokojowy styl – podczas drugiej wojny światowej car Borys III podpisał sojusz z Hitlerem. Szybka inwazja Grecji, przeprowadzona z wydatną pomocą Niemiec, zakończyła się zajęciem przygranicznych składów oliwek. NieStety dla Bułgarów, w 1943 roku cara Borysa w nieprzeniknionych mrokach nocy trafił jasny szlag. Jak na ironię, w dwa lata później na terytorium Carstwa wpadli komuniści. Reszta XX wieku, czyli panosząca się demokracja, jest mało interesująca, z braku rewolucji, buntów i zadym. Również okresy anarchii, chociaż częste, po prostu Bułgarom spowszedniały i nie są niczym nadzwyczajnym. W 1973 powstał Ludowy Bułgar a w 1990 nasza Wielikoja Bułgaria.
Ekonomia[edytuj • edytuj kod]
Bułgarska ekonomia opiera się na turystyce, eksporcie obierek od ziemniaków, eksponowaniu różnic pomiędzy biednym Zachodem a bogatym Wschodem (jaka dziwna inwersja). Wschód ma Morze Czarne i turystykę, Zachód ma obierki, więc często pyskuje, bo też chciałby mieć morze, a nie góry i drogi bardziej dziurawe od tych w Polsce. Mimo Morza Czarnego i niezliczonej liczby turystów Bułgaria jest najbiedniejszym krajem w Unii Europejskiej.
Armia[edytuj • edytuj kod]
Armia kraju to tylko policjo-milicyjno jednostka. Rząd apeluje o oddanie przez Grecję Tracji, a Rumunię Dunaju. Jeżeli do 2015 roszczenia nie zostaną spełnione razem z Kosowem i zniewoloną Rumelią zaatakują te regiony jak w wojnie bałkańskiej.