Johan Remen Evensen: Różnice pomiędzy wersjami
M (Naprawa linków) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Evensen_radość.jpg|thumb|right|200px|''„Teraz to ja tutaj rządzę, możecie mi naskoczyć”'' – król Johan I, świeżo po koronacji]] |
[[Plik:Evensen_radość.jpg|thumb|right|200px|''„Teraz to ja tutaj rządzę, możecie mi naskoczyć”'' – król Johan I, świeżo po koronacji]] |
||
[[Plik:Evensen_leci.jpg|thumb|right|200px|Historyczny moment detronizacji [[ |
[[Plik:Evensen_leci.jpg|thumb|right|200px|Historyczny moment detronizacji [[Bjørn Einar Romøren|Romørena]]]] |
||
{{cytat|Juhan Rejmen Ewensen|[[Włodzimierz Szaranowicz]] daje popis swoich umiejętności językowych}} |
{{cytat|Juhan Rejmen Ewensen|[[Włodzimierz Szaranowicz]] daje popis swoich umiejętności językowych}} |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
== Kariera == |
== Kariera == |
||
Johan był bardzo skromnym juniorem, o czym świadczyć może brak większych sukcesów wśród innych dzieci. Jego jedynym osiągnięciem jest połamanie się i wylądowanie na wózku inwalidzkim. Ozdrowiał podczas koncertu [[Mandaryna|Mandaryny]], na którym wstał z wózka i wyszedł. Tym samym przypodobał się [[Mika Kojonkoski|Kojonkoskiemu]] i w ten sposób trafił do kadry narodowej Norwegii. Odkąd się pojawił, zaczął regularnie zajmować miejsca w czołówce, a Norwegowie wygrywali w drużynówkach<ref>Tak naprawdę chodzi o drugie miejsca, ale przy [[ |
Johan był bardzo skromnym juniorem, o czym świadczyć może brak większych sukcesów wśród innych dzieci. Jego jedynym osiągnięciem jest połamanie się i wylądowanie na wózku inwalidzkim. Ozdrowiał podczas koncertu [[Mandaryna|Mandaryny]], na którym wstał z wózka i wyszedł. Tym samym przypodobał się [[Mika Kojonkoski|Kojonkoskiemu]] i w ten sposób trafił do kadry narodowej Norwegii. Odkąd się pojawił, zaczął regularnie zajmować miejsca w czołówce, a Norwegowie wygrywali w drużynówkach<ref>Tak naprawdę chodzi o drugie miejsca, ale przy [[martin Höllwarth|spisku Austriaków]] to tak jak pierwsze.</ref>. Przez następne dwa sezony nie rozstawał się z czołówką, zdobywał liczne podia, był na Mistrzostwach Świata, Olimpiadzie, ciągle w czołówce. Czego więcej chcieć? |
||
=== Rekord świata === |
=== Rekord świata === |
||
Do Vikersund przyjechał jako kolejny chłopek-roztropek z szansami na dobre odległości. Nikt nie spodziewał się jednak tak miażdżącej przewagi nad innymi. Evensen skakał jak natchniony, a tempa dotrzymywał mu wyłącznie, natchniony lekiem na [[astma|astmę]], Schlierenzauer. Już w treningu zdetronizował swojego kolegę [[ |
Do Vikersund przyjechał jako kolejny chłopek-roztropek z szansami na dobre odległości. Nikt nie spodziewał się jednak tak miażdżącej przewagi nad innymi. Evensen skakał jak natchniony, a tempa dotrzymywał mu wyłącznie, natchniony lekiem na [[astma|astmę]], Schlierenzauer. Już w treningu zdetronizował swojego kolegę [[Bjørn Einar Romøren|Romørena]] po sześciu latach panowania. Czuł jednak, że to trochę za mało i w kwalifikacjach skoczył 3,5 metra dalej – 246,5 metra. Całkiem słusznie, gdyż jak się potem okazało, nawet nie mówionoby teraz na niego „współrekordzista” świata<ref>Schlierenzauer skoczył 243,5 metra</ref>, a to uwłacza godności króla. Niby raz tam wygrał, ale zwycięstwo na pół ze [[Gregor Schlierenzauer|Schlierim]] to jak o dupę rozbić. Zamiast wielkiej radości z historycznego triumfu, zżerała go zazdrość o uwagę reporterów, a co najgorsze, fanek, które wolały wzdychać do księ<s>cia</s>żniczki. Mimo wszystko, to Johan wyjeżdżał z Vikersund jako nowy rekordzista świata i pozostanie nim przez co najmniej następny rok. |
||
=== Gorsze czasy === |
=== Gorsze czasy === |
Wersja z 10:06, 1 wrz 2013
Juhan Rejmen Ewensen
- Włodzimierz Szaranowicz daje popis swoich umiejętności językowych
Szablon:Tbyłe objawienie norweskich skoków narciarskich. Rekordzista świata w długości lotu. Na świeżo przebudowanej Vikersundbakken skoczył niemal ćwierć kilometra. Mimo to żyje, jest sprawny i ma się całkiem dobrze.
Kariera
Johan był bardzo skromnym juniorem, o czym świadczyć może brak większych sukcesów wśród innych dzieci. Jego jedynym osiągnięciem jest połamanie się i wylądowanie na wózku inwalidzkim. Ozdrowiał podczas koncertu Mandaryny, na którym wstał z wózka i wyszedł. Tym samym przypodobał się Kojonkoskiemu i w ten sposób trafił do kadry narodowej Norwegii. Odkąd się pojawił, zaczął regularnie zajmować miejsca w czołówce, a Norwegowie wygrywali w drużynówkach[1]. Przez następne dwa sezony nie rozstawał się z czołówką, zdobywał liczne podia, był na Mistrzostwach Świata, Olimpiadzie, ciągle w czołówce. Czego więcej chcieć?
Rekord świata
Do Vikersund przyjechał jako kolejny chłopek-roztropek z szansami na dobre odległości. Nikt nie spodziewał się jednak tak miażdżącej przewagi nad innymi. Evensen skakał jak natchniony, a tempa dotrzymywał mu wyłącznie, natchniony lekiem na astmę, Schlierenzauer. Już w treningu zdetronizował swojego kolegę Romørena po sześciu latach panowania. Czuł jednak, że to trochę za mało i w kwalifikacjach skoczył 3,5 metra dalej – 246,5 metra. Całkiem słusznie, gdyż jak się potem okazało, nawet nie mówionoby teraz na niego „współrekordzista” świata[2], a to uwłacza godności króla. Niby raz tam wygrał, ale zwycięstwo na pół ze Schlierim to jak o dupę rozbić. Zamiast wielkiej radości z historycznego triumfu, zżerała go zazdrość o uwagę reporterów, a co najgorsze, fanek, które wolały wzdychać do księciażniczki. Mimo wszystko, to Johan wyjeżdżał z Vikersund jako nowy rekordzista świata i pozostanie nim przez co najmniej następny rok.
Gorsze czasy
Johan po swoich wyczynach w Vikersund, w sezonie 2011/2012 zaczął skakać jak zwykły, polski nielot – w Lillehammer nie potrafił nawet przejść kwalifikacji, wiele konkursów ukończył poza trzydziestką i zdobył niewiele punktów, po czym jego miejsce w kadrze stało się krytycznie zagrożone. Jednak miłość do mamutów dała o sobie znać – najwięcej punktów zdobył właśnie na nich. Gdy mamut w Oberstdorfie dopuścił się zdrady wobec Johana (zajął 26 miejsce), ten wpadł w doła i postanowił zakończyć swoją karierę, podając za powód męczenie się z masą ciała. Bzdura! My wiemy lepiej!
Przypisy
- ↑ Tak naprawdę chodzi o drugie miejsca, ale przy spisku Austriaków to tak jak pierwsze.
- ↑ Schlierenzauer skoczył 243,5 metra