Mim: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szklarz. Autor wycofanej wersji to 178.43.2.174.)
M
Znacznik: edytor źródłowy
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
{{cytat|...|Mim o '''sobie samym'''}}
{{cytat|...|Mim o '''sobie samym'''}}


'''Mim''' – osoba niepełnosprawna umysłowo, zarabiająca na udawaniu, że rozbija się o niewidzialne ściany etc...Mima możemy spotkać na [[ulica]]ch miejskich, w [[teatr]]ach, na ulicach, w teatrach, a także niekiedy na ulicach miejskich. Jest on gatunkiem [[Aktor]]a na wyginięciu, pozostałością po filmach niemych.
'''Mim''' – osoba niepełnosprawna umysłowo, zarabiająca na udawaniu, że rozbija się o wyimaginowane ściany, etc. Mima możemy spotkać na [[ulica]]ch miejskich, w [[teatr]]ach, na ulicach, w teatrach, a także niekiedy na ulicach miejskich. Jest on gatunkiem [[aktor]]a na wyginięciu, pozostałością po filmach niemych.


== Historia ==
== Historia ==
Początki mimów sięgają bardzo dawnej [[starożtyność|starożytności]], kiedy to grecki filozof Włodziwierniusz Akruciniłukisjusz Pontelekanioleksyjański potknął się po ciemku o zdechłego kota. Uznał to za bardzo zabawne, zwłaszcza, że zdarł sobie przy tym cały ryj...Wedle jego filozofii rozbijanie się o przedmioty, których tak naprawdę nie ma, jest bardzo śmieszne. Początkowo pantomimę chciał nazwać swoim imieniem, lecz sprzeciwiły się mu władze Brazylijskie, które nie pozwoliły oddać praw autorskich do bardzo długich nazwisko (m.in. [[Ronaldinho|Ronaldo de Asis Moreira Gaucho Ronaldinho]] ).
Początki mimów sięgają bardzo dawnej [[starożtyność|starożytności]], kiedy to grecki filozof Włodziwierniusz Akruciniłukisjusz Pontelekanioleksyjański potknął się po ciemku o zdechłego kota. Uznał to za bardzo zabawne, zwłaszcza, że zdarł sobie przy tym cały ryj...Wedle jego filozofii rozbijanie się o przedmioty, których tak naprawdę nie ma, jest bardzo śmieszne. Początkowo pantomimę chciał nazwać swoim imieniem, lecz sprzeciwiły się mu władze Brazylijskie, które nie pozwoliły oddać praw autorskich do bardzo długich nazwisko (m.in. [[Ronaldinho|Ronaldo de Asis Moreira Gaucho Ronaldinho]] ).


Dzisiaj mim jest aktorem żebraczym. Załapuje się najczęściej gdzieś w [[knajpa|knajpie]], gdzie odprawia swoje żenujące skecze ku złości widzów. Mimów można także często spotkać w teatrach gdzie również usypiają widzów swoimi scenami, a także na ulica - tam utożsamiani są oni często ze "starczymi", którzy nie mając co robić, po prostu stoją na środku rynku, wymalowani najczęściej makijażem, w bezruchu.
Dzisiaj mim jest aktorem żebraczym. Załapuje się najczęściej gdzieś w [[knajpa|knajpie]], gdzie odprawia swoje żenujące skecze ku złości widzów. Mimów można także często spotkać w teatrach gdzie również usypiają widzów swoimi scenami, a także na ulica - tam utożsamiani są oni często ze "starczymi", którzy nie mając co robić, po prostu stoją na środku rynku, wymalowani najczęściej makijażem, w bezruchu.


== Polska ==
== Polska ==
W Polsce nie spotyka się zbyt często mimów. Jak sie już jakich trafi, to nawet nieźle mu "mimowanie" wychodzi. Najsłynniejszym z nich jest [[Ireneusz Krosny]]. Wydawać by się mogło, że ludzie kochają go nie za pantomimę, nie za poczucie humoru, ale za głupi wyraz twarzy. Jeśli się wam tak wydaje - możliwe, że macie rację. Jednak nie obrażajmy go- ten typ tak ma!
W Polsce nie spotyka się zbyt często mimów. Jak się już jakich trafi, to nawet nieźle mu "mimowanie" wychodzi. Jednym z najsłynniejszych jest [[Józef Oleksy]]. Wydawać by się mogło, że ludzie kochają go nie za pantomimę, nie za poczucie humoru, ale za tępy wyraz twarzy.
Jeśli w Rzeczypospolitej trafi sie jakiś mim, to najczęściej jest to osoba z porażeniem mózgowym, która nie mogąc inaczej zarabiać, zarabia jako pośmiewisko.


== Uwagi co do produktu ==
== Uwagi co do produktu ==
* Mim najczęściej jest bardzo nudny – doszło już nawet do paru zgonów, z powodu „przenudzenia” się widza.
* Mim najczęściej jest bardzo nudny – doszło już nawet do paru zgonów, z powodu „przenudzenia” się widza.
* Mim z reguły jest bardzo gadatliwy
* Mim z reguły jest bardzo gadatliwy.
* Gdy mim nie jest bardzo gadatliwy, to jest on gadatliwy ponad przeciętnie
* Gdy mim nie jest bardzo gadatliwy, to jest on gadatliwy ponad przeciętnie.
* Gdy nie jest gadatliwy ani bardzo, ani ponadprzeciętnie, to najczęściej jest niemową
* Gdy nie jest gadatliwy ani bardzo, ani ponadprzeciętnie, to najczęściej jest niemową.
* Mim najczęściej nie posiada wyobraźni, dlatego jest mu bardzo łatwo wyobrazić sobie nierealne przedmioty
* Mim najczęściej nie posiada wyobraźni, dlatego jest mu bardzo łatwo wyobrazić sobie nierealne przedmioty.
* A oto jedyne zdanie, które może wypowiedzieć mim : ''Mim, pomimo swoich mimowolnych chęci, jest bardzo milczący, gdyż miłuje ponad wodę mineralną, mleko milka. Jest on też miłośnikiem mikrofonu, mikrofalówki i matafixa.''
* A oto jedyne zdanie, które może wypowiedzieć mim : ''Mim, pomimo swoich mimowolnych chęci, jest bardzo milczący, gdyż miłuje ponad wodę mineralną, mleko milka. Jest on też miłośnikiem mikrofonu, mikrofalówki i matafixa.''



Aktualna wersja na dzień 20:21, 8 lut 2017

...

Mim o sobie samym

Mim – osoba niepełnosprawna umysłowo, zarabiająca na udawaniu, że rozbija się o wyimaginowane ściany, etc. Mima możemy spotkać na ulicach miejskich, w teatrach, na ulicach, w teatrach, a także niekiedy na ulicach miejskich. Jest on gatunkiem aktora na wyginięciu, pozostałością po filmach niemych.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Początki mimów sięgają bardzo dawnej starożytności, kiedy to grecki filozof Włodziwierniusz Akruciniłukisjusz Pontelekanioleksyjański potknął się po ciemku o zdechłego kota. Uznał to za bardzo zabawne, zwłaszcza, że zdarł sobie przy tym cały ryj...Wedle jego filozofii rozbijanie się o przedmioty, których tak naprawdę nie ma, jest bardzo śmieszne. Początkowo pantomimę chciał nazwać swoim imieniem, lecz sprzeciwiły się mu władze Brazylijskie, które nie pozwoliły oddać praw autorskich do bardzo długich nazwisko (m.in. Ronaldo de Asis Moreira Gaucho Ronaldinho ).

Dzisiaj mim jest aktorem żebraczym. Załapuje się najczęściej gdzieś w knajpie, gdzie odprawia swoje żenujące skecze ku złości widzów. Mimów można także często spotkać w teatrach gdzie również usypiają widzów swoimi scenami, a także na ulica - tam utożsamiani są oni często ze "starczymi", którzy nie mając co robić, po prostu stoją na środku rynku, wymalowani najczęściej makijażem, w bezruchu.

Polska[edytuj • edytuj kod]

W Polsce nie spotyka się zbyt często mimów. Jak się już jakich trafi, to nawet nieźle mu "mimowanie" wychodzi. Jednym z najsłynniejszych jest Józef Oleksy. Wydawać by się mogło, że ludzie kochają go nie za pantomimę, nie za poczucie humoru, ale za tępy wyraz twarzy.

Uwagi co do produktu[edytuj • edytuj kod]

  • Mim najczęściej jest bardzo nudny – doszło już nawet do paru zgonów, z powodu „przenudzenia” się widza.
  • Mim z reguły jest bardzo gadatliwy.
  • Gdy mim nie jest bardzo gadatliwy, to jest on gadatliwy ponad przeciętnie.
  • Gdy nie jest gadatliwy ani bardzo, ani ponadprzeciętnie, to najczęściej jest niemową.
  • Mim najczęściej nie posiada wyobraźni, dlatego jest mu bardzo łatwo wyobrazić sobie nierealne przedmioty.
  • A oto jedyne zdanie, które może wypowiedzieć mim : Mim, pomimo swoich mimowolnych chęci, jest bardzo milczący, gdyż miłuje ponad wodę mineralną, mleko milka. Jest on też miłośnikiem mikrofonu, mikrofalówki i matafixa.