Stewardessa

Stewardessa – kobieta, znajdująca się na pokładzie samolotu pasażerskiego tylko po to, by w razie jego uszkodzenia połączonego z śmiercią lub chorobą pilotów w sposób dramatyczny sprowadzić samolot na ziemię. Ewentualnie także po to, by w/w przypadkach nauczyć pasażerów obsługi kamizelek ratunkowych, zapobiegających utonięciu, także wtedy gdy samolot zaraz rozbije się na pustyni. Służy także do zaspokajania pewnych potrzeb pasażerów i załogi.

Jeżeli samolot chwilowo nie ma zamiaru się rozbić, stewardessa zajmuje się chodzeniem z ogona samolotu na dziób i z powrotem, podawaniem cukierków, drinków oraz poszukiwaniem terrorystów, celem dania się wziąć jako zakładniczka.

Wymagania dla kandydatek na stewardessy

Chodzenie w szpilkach – poziom zaawansowany. Po prawej – egzaminator

Kandydatka musi umieć po ingliszu. Nawet jeśli jakiś Arab czy Murzyn nie umie i się z nim nie dogada, to jego problem – ona ma umieć. Powinna znać inteligentne odpowiedzi na durne pytania jak „Kibel to tam w sieni?”. Powinna też wiedzieć, że „orendż dżus” może mieć różne smaki, np. pomarańczowy. Musi opanować obsługę pasów i procedury ratunkowe. Pasażerowie nie zwracają na to uwagi – jak coś się stanie, to ona musi pamiętać, którędy uciekać i jak wsadzić sobie paszport w tyłek, żeby łatwo było zidentyfikować zwłoki. Przede wszystkim i najważniejsze, to wygląd. Musi być na tyle atrakcyjna, żeby pasażerowie patrzyli na nią i nie zwracali uwagi na to, że odpadło skrzydło, albo silnik dymi. Grunt to zachować pozory.

Stewardessa powinna mieć długie nogi i krótką spódniczkę – nigdy na odwrót. Mile widziane wymiary 90/60/90 (w cm, a nie w calach), bądź pierwszy i trzeci nieco większe. Ponadto jej wiek powinien być w granicach 20–35 lat, w ekstremalnych przypadkach są odstępstwa od tej reguły.