Walerij Kobielew: Różnice pomiędzy wersjami
M (→top: bot wprowadza drobne poprawki) Znacznik: przez API |
M |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kobielew po wypadku.jpg|thumb|200px|Walerij po upadku w Planicy]] |
[[Plik:Kobielew po wypadku.jpg|thumb|200px|Walerij po upadku w Planicy]] |
||
'''Walerij |
'''Walerij Kobielew''' ([[Język angielski|murz.]] '''Valery Kobelev''', ur. [[4 marca]] [[1973]]) – były [[Rosja|rosyjski]] [[Skoki narciarskie|skoczek narciarski]], znany <del>głównie</del> wyłącznie jako ofiara skoczni. |
||
== Upadek na [[Letalnica|Letalnicy]] == |
== Upadek na [[Letalnica|Letalnicy]] == |
||
Walerij chciał zaznaczyć w jakikolwiek sposób swoją obecność. [[18 marca]] [[1999]] następuje feralny dzień. Wybija się, opada mu narta i jeb… kilka razy się obraca i osuwa się po skoczni, gdzie medycy czekają na niego. Walery półżywy i nieprzytomny pojechał sobie do [[szpital]]a walcząc o życie. Na szczęście [[Martin Schmitt]] dał [[Pieniądze|kasę]] na leczenie. |
|||
== Co dalej się stało po upadku? == |
== Co dalej się stało po upadku? == |
||
Walerijowi odbiło jednak na dobre po upadku, mimo że w sezonie [[2000]]/[[2001]] zajął beznadziejne 70 miejsce, startując tylko w dwóch konkursach (resztę miał w [[Dupa|dupie]]). |
|||
== Względny sukces i późniejszy upadek == |
|||
== Sezon [[2001]]/[[2002]] == |
|||
Olimpijski sezon 2001/2002 był najlepszym w karierze Kobielewa. Zajął najlepsze w swoim [[Życie|życiu]] 21 miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Zajmował relatywnie dobre miejsca w konkursach (nie to co [[Polacy|nasi]]), a najlepsze to piąte w słabo obsadzonych zawodach w Sapporo, które paradoksalnie okazało się jego ostatnim punktowanym miejscem w karierze. Po [[Igrzyska olimpijskie|Igrzyskach]] olał resztę konkursów (być może [[wódka]] albo [[bieda]]?). |
|||
| ⚫ | |||
== Sezon 2002/2003 == |
|||
| ⚫ | |||
== Co się stało po sezonie 2002/2003? == |
== Co się stało po sezonie 2002/2003? == |
||
Walerij słusznie stwierdził, że [[skoki narciarskie]] są do dupy i w marcu 2003 pierdolnął narty w kąt. Jednak w [[2005]] uznał, że mu się nudzi jego żywot i powrócił do skoków. Niestety (czy może stety) był takim nielotem jak w sezonie 2002/2003, zdobywając 7 marnych punktów w zawodach [[Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich|niskiej rangi]]. Walerij odważył się skoczyć w [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharze Świata w skokach narciarskich]] w Willingen, skacząc mierne 82 metry i zajmując 48 miejsce. |
|||
Następnego dnia w drużynówce również pokazał w sobie umiejętności [[Tomisław Tajner|Tonia]], skacząc 101,5 metra. |
Następnego dnia w drużynówce również pokazał w sobie umiejętności [[Tomisław Tajner|Tonia]], skacząc 101,5 metra. |
||
== Ostateczne pierdolnięcie nartami w kąt == |
== Ostateczne pierdolnięcie nartami w kąt == |
||
Walerija kończącego karierę po sezonie 2005/2006 można było nazywać [[człowiek]]iem szanującym się, gdyż odechciało mu się kompromitowania się (szkoda, że [[Tomisław Tajner|Tonio]] czy [[Tomasz Pochwała|Tomek]] jeszcze długo nie poszli w jego ślady). |
|||
<br clear="all"> |
<br clear="all"> |
||
Wersja z 07:56, 8 lut 2021
Walerij Kobielew (murz. Valery Kobelev, ur. 4 marca 1973) – były rosyjski skoczek narciarski, znany głównie wyłącznie jako ofiara skoczni.
Upadek na Letalnicy
Walerij chciał zaznaczyć w jakikolwiek sposób swoją obecność. 18 marca 1999 następuje feralny dzień. Wybija się, opada mu narta i jeb… kilka razy się obraca i osuwa się po skoczni, gdzie medycy czekają na niego. Walery półżywy i nieprzytomny pojechał sobie do szpitala walcząc o życie. Na szczęście Martin Schmitt dał kasę na leczenie.
Co dalej się stało po upadku?
Walerijowi odbiło jednak na dobre po upadku, mimo że w sezonie 2000/2001 zajął beznadziejne 70 miejsce, startując tylko w dwóch konkursach (resztę miał w dupie).
Względny sukces i późniejszy upadek
Olimpijski sezon 2001/2002 był najlepszym w karierze Kobielewa. Zajął najlepsze w swoim życiu 21 miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Zajmował relatywnie dobre miejsca w konkursach (nie to co nasi), a najlepsze to piąte w słabo obsadzonych zawodach w Sapporo, które paradoksalnie okazało się jego ostatnim punktowanym miejscem w karierze. Po Igrzyskach olał resztę konkursów (być może wódka albo bieda?).
W sezonie 2002/2003 był zupełnym nielotem (jak nasz Tomisław Tajner, z tym że Tonio przynajmniej zdobył 14 pkt PŚ), nie zdobywając żadnego punktu w PŚ.
Co się stało po sezonie 2002/2003?
Walerij słusznie stwierdził, że skoki narciarskie są do dupy i w marcu 2003 pierdolnął narty w kąt. Jednak w 2005 uznał, że mu się nudzi jego żywot i powrócił do skoków. Niestety (czy może stety) był takim nielotem jak w sezonie 2002/2003, zdobywając 7 marnych punktów w zawodach niskiej rangi. Walerij odważył się skoczyć w Pucharze Świata w skokach narciarskich w Willingen, skacząc mierne 82 metry i zajmując 48 miejsce. Następnego dnia w drużynówce również pokazał w sobie umiejętności Tonia, skacząc 101,5 metra.
Ostateczne pierdolnięcie nartami w kąt
Walerija kończącego karierę po sezonie 2005/2006 można było nazywać człowiekiem szanującym się, gdyż odechciało mu się kompromitowania się (szkoda, że Tonio czy Tomek jeszcze długo nie poszli w jego ślady).
