Mackenzie Boyd-Clowes: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Serbuś przeniósł stronę MacKenzie Boyd-Clowes do Mackenzie Boyd-Clowes: pisze się Mackenzie i tyle)
M
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:SNP Vikersund 2012 MacKenzie Boyd-Clowes.jpg|thumb|MacKenzie przestraszył się własnego skoku]]
'''Mackenzie Boyd-Clowes''' (''Makkenzi Bojd Klałs'') – (ur. [[13 lipca]] [[1991]] w [[Toronto]]) – taki sobie <del>nielot</del> skoczek z [[Kanada|tego kraju ze śmiesznym liściem na fladze]], największy troll wśród skoczków. Bardziej utalentowany następca [[Stefan Read|Stefana Reada]]. Jest najlepszym skoczkiem zarówno w swoim kraju jak i w Ameryce Północnej – największy talent w Kanadzie od czasów [[Horst Bulau|Horsta Bulau]]. Nigdy nie zajął miejsca na podium (chyba że na [[Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich|zawodach dla nielotów]]). W swoim najlepszym występie zakończył konkurs na 9. pozycji, po czym w nagrodę mógł udzielić wywiadu.


[[Plik:SNP Vikersund 2012 MacKenzie Boyd-Clowes.jpg|thumb|263px|MacKenzie przestraszył się własnego skoku]]
== Kariera ==
MacKenzie Boyd-Clowes zaczynał karierę jako 16-latek, czyli o wiele za późno, żeby mógł w porę rozwinąć swoje umiejętności. Był wtedy taki jak każdy przeciętny skoczek z innego kraju niż [[Austria]], czyli był typowym osobnikiem z gatunku ''nielot''. Dopiero po jakiś pięciu latach zaczął skakać na porządnym poziomie. Jego karierze zaczęły towarzyszyć takie sukcesy jak powtarzalność w przechodzeniu kwalifikacji, a nawet osiąganie w nich przyzwoitych wyników jak wyprzedzenie kontuzjowanego [[Kamil Stoch|Kamila]]. Sam [[Radik Żaparow]] przyznał, że to solidny skoczek, który może w przyszłości zaistnieć w skokach. Miał rację. Pierwsze swoje punkty zdobył [[15 stycznia]] [[2011]] w [[Sapporo]] gdzie zajął 28 miejsce, wówczas miał jeszcze problemy z osiągnięciem dobrego rezultatu. Dopiero po sezonie 2011/12 zaczęły się pojawiać w karierze Kanadyjczyka niezaprzeczalne sukcesy (oczywiście jak na Kanadyjczyka) – dostawał się do drugiej serii a nawet do najlepszej dwudziestki. Sezon 2012/2013 nagle przerwała gleba zaliczona w [[Willingen]] (patrz niżej), lecz w sezonie 2013/2014 zaczął ponownie pojawiać się w [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharze Świata]]. W szczytowym okresie formy zajął 9. pozycję w konkursie na mamucie w Kulm, wyprzedzając takie szychy jak [[Simon Ammann]] czy [[Wolfgang Loitzl]]. Ostatni raz zapunktował w [[Wisła (miasto)|Wiśle]] zajmując dobre 16 miejsce. Później do pierwszej „30” kwalifikował się tylko na Igrzyskach Olimpijskich i [[Mistrzostwa świata w lotach narciarskich|Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich]]. Sezon 2013/2014 zakończył na 55 miejscu z 62 zdobytymi punktami. Nie brał udziału w LGP 2014 bez żadnych wyjaśnień. Dopiero w październiku ogłosił roczny urlop od skoków i powrót dopiero na sezon 2015/2016. Po powrocie nie skacze najgorzej, co jakiś czas punktuje.


{{Cytat|Nie lubię go – to lewak.|[[Janusz Korwin-Mikke]] o poglądach politycznych Mackenziego}}
== Upadek na mini-skoczni w Willingen ==
{{Cytat|'''Mackenzie''' spisuje się przyzwoicie, ale nie potrafi nawiązać do sukcesów Horsta Bulau.|[[Włodzimierz Szaranowicz]] o tym co zwykle}}


'''Mackenzie Boyd-Clowes''' (''Makkenzi Bojd Klałs'') – (ur. [[13 lipca]] [[1991]] w [[Toronto]]) – taki sobie <del>nielot</del> skoczek z [[Kanada|tego kraju ze śmiesznym liściem na fladze]], największy troll wśród skoczków. Bardziej utalentowany następca [[Stefan Read|Stefana Reada]]. Jest najlepszym skoczkiem zarówno w swoim kraju <s>jak i w Ameryce Północnej</s><ref>[[Kevin Bickner]] says ''hello''</ref> – największy talent w Kanadzie od czasów [[Horst Bulau|Horsta Bulau]]. Nigdy nie zajął miejsca na podium (chyba że na [[Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich|zawodach dla nielotów]]). W swoim najlepszym występie zakończył konkurs na 9. pozycji, po czym w nagrodę mógł udzielić wywiadu.
MacKenzie Boyd-Clowes jest jedną z wielu ofiar skoczni. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie to, że poskromiła go mini-skocznia, na której skaczą zazwyczaj małe dzieci. Wszystko zaczęło się od odwołanego konkursu w Willingen [[10 lutego]] [[2013]], kibice z tego powodu byli bardzo <del>wkurwieni</del> zawiedzeni. Organizatorzy postanowili wynagrodzić kibicom odwołany konkurs atrakcjami takimi jak spotkania z zawodnikami i trenerami. Niektórzy skoczkowie (w tym m.in. [[Piotr Żyła]], [[Robert Kranjec]], [[Martin Schmitt]] jak i sam Boyd-Clowes) postanowili skoczyć na spróchniałej mini-skoczni umieszczonej w połowie zeskoku. Gdy MacKenzie się wybił, krzywo rozchylił narty i wy{{cenzura3}}bał się na lewą stronę. Trafił do szpitala z licznymi guzami i złamanym obojczykiem. Upadek uniemożliwił mu dalsze występy, ale za to stał się sławniejszy. Morał? Mini-skocznie są dla małych dzieci które uczą się skakać a nie dla dorosłych skoczków.


== Kariera ==
== Trolling na [[twitter]]ze ==
MacKenzie Boyd-Clowes zaczynał karierę jako 16-latek, czyli o wiele za późno, żeby mógł w porę rozwinąć swoje umiejętności. Był wtedy taki jak każdy przeciętny skoczek z innego kraju niż [[Austria]], czyli był typowym osobnikiem z gatunku ''nielot''. Dopiero po jakiś pięciu latach zaczął skakać na porządnym poziomie. Jego karierze zaczęły towarzyszyć takie sukcesy jak powtarzalność w przechodzeniu kwalifikacji, a nawet osiąganie w nich przyzwoitych wyników jak wyprzedzenie kontuzjowanego [[Kamil Stoch|Kamila]]. Sam [[Radik Żaparow]] przyznał, że to solidny skoczek, który może w przyszłości zaistnieć w skokach. Miał rację. Pierwsze swoje punkty zdobył [[15 stycznia]] [[2011]] w [[Sapporo]] gdzie zajął 28 miejsce, wówczas miał jeszcze problemy z osiągnięciem dobrego rezultatu. Dopiero po sezonie 2011/12 zaczęły się pojawiać w karierze Kanadyjczyka niezaprzeczalne sukcesy (oczywiście jak na Kanadyjczyka) – dostawał się do drugiej serii a nawet do najlepszej dwudziestki. Sezon 2012/2013 nagle przerwała gleba zaliczona w [[Willingen]] (patrz niżej), lecz w sezonie 2013/2014 zaczął ponownie pojawiać się w [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharze Świata]]. W szczytowym okresie formy zajął 9. pozycję w konkursie na mamucie w Kulm, wyprzedzając takie szychy jak [[Simon Ammann]] czy [[Wolfgang Loitzl]]. Ostatni raz zapunktował w [[Wisła (miasto)|Wiśle]] zajmując dobre 16 miejsce. Później do pierwszej „30” kwalifikował się tylko na Igrzyskach Olimpijskich i [[Mistrzostwa świata w lotach narciarskich|Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich]]. Sezon 2013/2014 zakończył na 55 miejscu z 62 zdobytymi punktami. Nie brał udziału w LGP 2014 bez żadnych wyjaśnień. Dopiero w październiku ogłosił roczny urlop od skoków i powrót dopiero na sezon 2015/2016. Po powrocie nie skacze najgorzej, co jakiś czas punktuje.

[[10 sierpnia]] [[2019]] Mackenzie dokonał niezwykłego wyczynu w skokach narciarskich na najwyższym poziomie – podczas konkursu Letniej Grand Prix w Courchevel Mackenzie w jednym konkursie był zarówno zdyskwalifikowany i jednocześnie zajął 31. pozycję. Stało się tak dzięki temu, iż do drugiej serii awansowało 31 zawodników, natomiast Mackenziego (jak i Kazacha Tkaczenkę) zdyskwalifikowano za kombinezony tylko w drugiej serii. Jednak w pierwszej serii Kazach był wyżej, więc ostatnie, 31. miejsce, zajął Mackenzie<ref>[http://medias2.fis-ski.com/pdf/2020/JP/3011/2020JP3011RL.pdf Wyniki konkursu]</ref>.

== Upadek na mini-skoczni w Willingen ==
MacKenzie Boyd-Clowes jest jedną z wielu ofiar skoczni. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie to, że poskromiła go prowizoryczna mini-skocznia przeznaczona dla małych dzieci. Wszystko zaczęło się od odwołanego konkursu w Willingen [[10 lutego]] [[2013]], kibice z tego powodu byli bardzo <del>wkurwieni</del> zawiedzeni. Organizatorzy postanowili wynagrodzić kibicom odwołany konkurs atrakcjami takimi jak spotkania z zawodnikami i trenerami. Niektórzy skoczkowie (w tym m.in. [[Piotr Żyła]], [[Robert Kranjec]], [[Martin Schmitt]] jak i sam Boyd-Clowes) postanowili skoczyć na spróchniałej mini-skoczni umieszczonej w połowie zeskoku. Gdy MacKenzie się wybił, krzywo rozchylił narty i wy{{cenzura3}}bał się na lewą stronę. Trafił do szpitala z licznymi guzami i złamanym obojczykiem. Upadek uniemożliwił mu dalsze występy, ale za to stał się sławniejszy. Morał? Mini-skocznie są dla młodzików które uczą się skakać a nie dla dorosłych skoczków.


== Trolling na [[Twitter]]ze ==
MacKenzie jest zapalonym twitterzystą, który lubi wkręcać kibiców. Na przykład pewnego razu napisał, że cieszy się z 31. miejsca, a potem pozdrawiał [[loser]]ów, którzy myśleli, że się cieszy. Kiedy jest konkurs drużynowy robi live tweeting i komentuje co się dzieje. Lubi dokuczać [[Kevin Bickner|Kevinowi Bicknerowi]], który skacze lepiej od niego.
MacKenzie jest zapalonym twitterzystą, który lubi wkręcać kibiców. Na przykład pewnego razu napisał, że cieszy się z 31. miejsca, a potem pozdrawiał [[loser]]ów, którzy myśleli, że się cieszy. Kiedy jest konkurs drużynowy robi live tweeting i komentuje co się dzieje. Lubi dokuczać [[Kevin Bickner|Kevinowi Bicknerowi]], który skacze lepiej od niego.


Linia 23: Linia 28:
* Kiedy Boyd-Clowes skoczy słabo, to się uśmiecha, ale kiedy skoczy dobrze, zachowuje kamienną twarz tak, jakby zawsze skakał dobrze.
* Kiedy Boyd-Clowes skoczy słabo, to się uśmiecha, ale kiedy skoczy dobrze, zachowuje kamienną twarz tak, jakby zawsze skakał dobrze.
* Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014 po pierwszym skoku był 13, lecz w drugiej serii skoczył tak beznadziejnie że spadł na ostatnie miejsce z zakwalifikowanej trzydziestki. Jakby tego było mało, odwołano trzecią i czwartą serię, zatem Kanadyjczyk nie dostał szansy poprawy wyniku.
* Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014 po pierwszym skoku był 13, lecz w drugiej serii skoczył tak beznadziejnie że spadł na ostatnie miejsce z zakwalifikowanej trzydziestki. Jakby tego było mało, odwołano trzecią i czwartą serię, zatem Kanadyjczyk nie dostał szansy poprawy wyniku.
* Jest lewakiem, co w sumie nie dziwi, bo jest Kanadyjczykiem. Na [[twitter]]ze chętnie dzieli się swoimi poglądami.

== Zobacz też ==
* [[Alan Alborn]]
* [[Nigel Lauchlan]]


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
Linia 29: Linia 39:


{{DEFAULTSORT:Boyd-Clowes, Mackenzie}}
{{DEFAULTSORT:Boyd-Clowes, Mackenzie}}
[[Kategoria:Kanadyjczycy]]
[[Kategoria:Kanadyjscy skoczkowie narciarscy]]
[[Kategoria:Skoczkowie narciarscy]]

Aktualna wersja na dzień 16:19, 30 mar 2023

MacKenzie przestraszył się własnego skoku

Nie lubię go – to lewak.

Janusz Korwin-Mikke o poglądach politycznych Mackenziego

Mackenzie spisuje się przyzwoicie, ale nie potrafi nawiązać do sukcesów Horsta Bulau.

Włodzimierz Szaranowicz o tym co zwykle

Mackenzie Boyd-Clowes (Makkenzi Bojd Klałs) – (ur. 13 lipca 1991 w Toronto) – taki sobie nielot skoczek z tego kraju ze śmiesznym liściem na fladze, największy troll wśród skoczków. Bardziej utalentowany następca Stefana Reada. Jest najlepszym skoczkiem zarówno w swoim kraju jak i w Ameryce Północnej[1] – największy talent w Kanadzie od czasów Horsta Bulau. Nigdy nie zajął miejsca na podium (chyba że na zawodach dla nielotów). W swoim najlepszym występie zakończył konkurs na 9. pozycji, po czym w nagrodę mógł udzielić wywiadu.

Kariera[edytuj • edytuj kod]

MacKenzie Boyd-Clowes zaczynał karierę jako 16-latek, czyli o wiele za późno, żeby mógł w porę rozwinąć swoje umiejętności. Był wtedy taki jak każdy przeciętny skoczek z innego kraju niż Austria, czyli był typowym osobnikiem z gatunku nielot. Dopiero po jakiś pięciu latach zaczął skakać na porządnym poziomie. Jego karierze zaczęły towarzyszyć takie sukcesy jak powtarzalność w przechodzeniu kwalifikacji, a nawet osiąganie w nich przyzwoitych wyników jak wyprzedzenie kontuzjowanego Kamila. Sam Radik Żaparow przyznał, że to solidny skoczek, który może w przyszłości zaistnieć w skokach. Miał rację. Pierwsze swoje punkty zdobył 15 stycznia 2011 w Sapporo gdzie zajął 28 miejsce, wówczas miał jeszcze problemy z osiągnięciem dobrego rezultatu. Dopiero po sezonie 2011/12 zaczęły się pojawiać w karierze Kanadyjczyka niezaprzeczalne sukcesy (oczywiście jak na Kanadyjczyka) – dostawał się do drugiej serii a nawet do najlepszej dwudziestki. Sezon 2012/2013 nagle przerwała gleba zaliczona w Willingen (patrz niżej), lecz w sezonie 2013/2014 zaczął ponownie pojawiać się w Pucharze Świata. W szczytowym okresie formy zajął 9. pozycję w konkursie na mamucie w Kulm, wyprzedzając takie szychy jak Simon Ammann czy Wolfgang Loitzl. Ostatni raz zapunktował w Wiśle zajmując dobre 16 miejsce. Później do pierwszej „30” kwalifikował się tylko na Igrzyskach Olimpijskich i Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich. Sezon 2013/2014 zakończył na 55 miejscu z 62 zdobytymi punktami. Nie brał udziału w LGP 2014 bez żadnych wyjaśnień. Dopiero w październiku ogłosił roczny urlop od skoków i powrót dopiero na sezon 2015/2016. Po powrocie nie skacze najgorzej, co jakiś czas punktuje.

10 sierpnia 2019 Mackenzie dokonał niezwykłego wyczynu w skokach narciarskich na najwyższym poziomie – podczas konkursu Letniej Grand Prix w Courchevel Mackenzie w jednym konkursie był zarówno zdyskwalifikowany i jednocześnie zajął 31. pozycję. Stało się tak dzięki temu, iż do drugiej serii awansowało 31 zawodników, natomiast Mackenziego (jak i Kazacha Tkaczenkę) zdyskwalifikowano za kombinezony tylko w drugiej serii. Jednak w pierwszej serii Kazach był wyżej, więc ostatnie, 31. miejsce, zajął Mackenzie[2].

Upadek na mini-skoczni w Willingen[edytuj • edytuj kod]

MacKenzie Boyd-Clowes jest jedną z wielu ofiar skoczni. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie to, że poskromiła go prowizoryczna mini-skocznia przeznaczona dla małych dzieci. Wszystko zaczęło się od odwołanego konkursu w Willingen 10 lutego 2013, kibice z tego powodu byli bardzo wkurwieni zawiedzeni. Organizatorzy postanowili wynagrodzić kibicom odwołany konkurs atrakcjami takimi jak spotkania z zawodnikami i trenerami. Niektórzy skoczkowie (w tym m.in. Piotr Żyła, Robert Kranjec, Martin Schmitt jak i sam Boyd-Clowes) postanowili skoczyć na spróchniałej mini-skoczni umieszczonej w połowie zeskoku. Gdy MacKenzie się wybił, krzywo rozchylił narty i wyCenzura2.svgbał się na lewą stronę. Trafił do szpitala z licznymi guzami i złamanym obojczykiem. Upadek uniemożliwił mu dalsze występy, ale za to stał się sławniejszy. Morał? Mini-skocznie są dla młodzików które uczą się skakać a nie dla dorosłych skoczków.

Trolling na Twitterze[edytuj • edytuj kod]

MacKenzie jest zapalonym twitterzystą, który lubi wkręcać kibiców. Na przykład pewnego razu napisał, że cieszy się z 31. miejsca, a potem pozdrawiał loserów, którzy myśleli, że się cieszy. Kiedy jest konkurs drużynowy robi live tweeting i komentuje co się dzieje. Lubi dokuczać Kevinowi Bicknerowi, który skacze lepiej od niego.

Największe sukcesy[edytuj • edytuj kod]

  • Jako pierwszy Kanadyjczyk przeskoczył magiczne 200 metrów.
  • Wielokrotna wygrana w pucharze Kanady – przestał wygrywać, odkąd startuje w PŚ w skokach i nie ma czasu na bycie w dwóch miejscach jednocześnie.
  • Udzielenie wywiadu.
  • Notoryczne bicie rekordu Kanady w najdłuższym skoku.
  • Zwycięstwa na mistrzostwach Kanady.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Kiedy Boyd-Clowes skoczy słabo, to się uśmiecha, ale kiedy skoczy dobrze, zachowuje kamienną twarz tak, jakby zawsze skakał dobrze.
  • Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014 po pierwszym skoku był 13, lecz w drugiej serii skoczył tak beznadziejnie że spadł na ostatnie miejsce z zakwalifikowanej trzydziestki. Jakby tego było mało, odwołano trzecią i czwartą serię, zatem Kanadyjczyk nie dostał szansy poprawy wyniku.
  • Jest lewakiem, co w sumie nie dziwi, bo jest Kanadyjczykiem. Na twitterze chętnie dzieli się swoimi poglądami.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy