Polonista: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono poprzednią wersję, jej autor to Parzydełko. Autor wycofanej wersji to Przodownica pracy.) |
|||
Linia 12: | Linia 12: | ||
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
||
==Jak wkurzyć polonistę?== |
|||
Zapytać go czy się mówi "które" czy "któro". |
|||
==Zobacz też:== |
==Zobacz też:== |
Wersja z 20:34, 2 maj 2013
Polonista – nękany przez pięć lat studiów, po których pracuje w Anglii, szary żuczek, spędzający czas na chodzeniu między biblioteką a czytelnią. Najczęściej z nabytą wadą wzroku.
Nadwrażliwy na błędy językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka staro-cerkiewno-słowiańskiego i pomieszanie nosówek.
Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego – uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych.
Purysta językowy znienawidzony przez rodzinę, znajomych i uczniów. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany.
Poprzez ciągłą korektę błędów zastanawiający się nad poprawnymi formami dla poprawnych form.
Zarabiający mniej, niż wydaje na książki, dojazd do szkoły i lakiernika samochodowego.
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić.