Mistrz drugiego planu
Mistrz drugiego planu, bohater drugiego planu – postać filmowa lub zdjęciowa po wielokroć bardziej absorbująca uwagę oglądającego niż osoby z założenia pierwszoplanowe.
Istota mistrzostwa drugoplanowego
Bohater pierwszoplanowy przeważnie robi rzeczy nieciekawe, mało oryginalne tudzież przewidywalne. Oglądanie go na dłuższą metę prowadzi do ziewania, zaśnięcia lub skrajnego znudzenia. Mistrz drugiego planu reprezentuje element zaskoczenia, chaosu a także ożywczego powiewu kreatywności – krótko mówiąc, prawie ociera się o absolut[1]. Zazwyczaj budzi on oglądającego wbrew rozpaczliwym wysiłkom, totalnie nieświadomego nagłego pojawienia się konkurencji, bohatera pierwszoplanowego.
Rodzaje bohaterów drugiego planu
- Mistrz drugiego planu właściwy – pojawiający się zza bohatera pierwszoplanowego w sposób doskonale widoczny.
- Pierwszoplanowy mistrz drugiego planu – pojawiający się znienacka na osi widz-bohater, trafia bezpośrednio do świadomości bohatera pierwszoplanowego, wywołując atak paniki.
- Mistrz drugiego planu boczny – pojawiający się obok bohatera pierwszoplanowego w płaszczyźnie równoległej w sposób znacznie rozszerzający spektrum absorpcji obrazu.
Przykładowa scena z udziałem bohatera drugiego planu
Bohater pierwszoplanowy: gra na lutni Fugę cis-moll J.S. Bacha.
Mistrz drugiego planu: dokonuje efektownego samopodpalenia przy pomocy drinka Miotacz ognia.
Publiczność: bije brawo mistrzowi drugiego planu w połowie utworu.
Bohater pierwszoplanowy: zdezorientowany kłania się, w wyniku czego pękają mu spodnie w kroku.
Anonimowy internauta: umieszcza wszystko na YouTube, uzyskując 629 149 wejść.
Przypisy
- ↑ Choć częściej o inne rzeczy