Syndrom zmienionych butów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (rada rabinów w składzie ja Grześ i Trojanin uradziła)
M (lit.)
Linia 3: Linia 3:
Objawia się notorycznym i uporczywym obserwowaniem [[obuwie|obuwia]] [[uczeń|uczniów]], ich rodzajem i kolorem podeszwy. Chorzy nie akceptują wszelakiego obuwia poza trampkami, a napotykając inny rodzaj obuwia u ucznia wykazują się dociekliwością, stanowczością, a czasami nawet agresją. Stosują wtedy frazy typu ''A buty zmieniłeś?'', ''Nieregulaminowe obuwie'' czy ''Jazda do szatni!''. Często też mają potrzebę chodzenia po korytarzu i wyłapywania potencjalnych delikwentów.
Objawia się notorycznym i uporczywym obserwowaniem [[obuwie|obuwia]] [[uczeń|uczniów]], ich rodzajem i kolorem podeszwy. Chorzy nie akceptują wszelakiego obuwia poza trampkami, a napotykając inny rodzaj obuwia u ucznia wykazują się dociekliwością, stanowczością, a czasami nawet agresją. Stosują wtedy frazy typu ''A buty zmieniłeś?'', ''Nieregulaminowe obuwie'' czy ''Jazda do szatni!''. Często też mają potrzebę chodzenia po korytarzu i wyłapywania potencjalnych delikwentów.


Nie znane jest pochodzenie tego zaburzenia ani sposób leczenia. Podczas spotkania z chorym należy zachować spokój oraz posłusznie wykonywać jego polecenia.
Nieznane jest pochodzenie tego zaburzenia ani sposób leczenia. Podczas spotkania z chorym należy zachować spokój oraz posłusznie wykonywać jego polecenia.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 16:35, 7 lis 2019

Syndrom zmienionych butów – dolegliwość występująca u pracowników placówek szkolnych, między innymi u zarządu szkolnego, pedagogów, a zwłaszcza woźnych.

Objawia się notorycznym i uporczywym obserwowaniem obuwia uczniów, ich rodzajem i kolorem podeszwy. Chorzy nie akceptują wszelakiego obuwia poza trampkami, a napotykając inny rodzaj obuwia u ucznia wykazują się dociekliwością, stanowczością, a czasami nawet agresją. Stosują wtedy frazy typu A buty zmieniłeś?, Nieregulaminowe obuwie czy Jazda do szatni!. Często też mają potrzebę chodzenia po korytarzu i wyłapywania potencjalnych delikwentów.

Nieznane jest pochodzenie tego zaburzenia ani sposób leczenia. Podczas spotkania z chorym należy zachować spokój oraz posłusznie wykonywać jego polecenia.

Zobacz też


Nuvola apps edu miscellaneous.svg To jest tylko zalążek artykułu związany ze szkołą. Jeśli cały czas odrabiasz prace domowe – rozbuduj go.