Syndrom zmienionych butów: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (paskudny jest ten clipart i nic nie wnosi) |
M (litrówka) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Syndrom zmienionych butów''' – dolegliwość występująca u pracowników [[Szkoła|placówek |
'''Syndrom zmienionych butów''' – dolegliwość występująca u pracowników [[Szkoła|placówek szkolnych]], między innymi u zarządu szkolnego, [[nauczyciel|pedagogów]], a zwłaszcza [[woźny]]ch. |
||
Objawia się notorycznym i uporczywym obserwowaniem [[obuwie|obuwia]] [[uczeń|uczniów]], ich rodzajem i kolorem podeszwy. Chorzy nie akceptują wszelakiego obuwia poza trampkami, a napotykając inny rodzaj obuwia u ucznia wykazują się dociekliwością, stanowczością, a czasami nawet agresją. Stosują wtedy frazy typu ''A buty zmieniłeś?'', ''Nieregulaminowe obuwie'' czy ''Jazda do szatni!''. Często też mają potrzebę chodzenia po korytarzu i wyłapywania potencjalnych delikwentów. |
Objawia się notorycznym i uporczywym obserwowaniem [[obuwie|obuwia]] [[uczeń|uczniów]], ich rodzajem i kolorem podeszwy. Chorzy nie akceptują wszelakiego obuwia poza trampkami, a napotykając inny rodzaj obuwia u ucznia wykazują się dociekliwością, stanowczością, a czasami nawet agresją. Stosują wtedy frazy typu ''A buty zmieniłeś?'', ''Nieregulaminowe obuwie'' czy ''Jazda do szatni!''. Często też mają potrzebę chodzenia po korytarzu i wyłapywania potencjalnych delikwentów. |
||
Wersja z 09:30, 2 lis 2019
Syndrom zmienionych butów – dolegliwość występująca u pracowników placówek szkolnych, między innymi u zarządu szkolnego, pedagogów, a zwłaszcza woźnych.
Objawia się notorycznym i uporczywym obserwowaniem obuwia uczniów, ich rodzajem i kolorem podeszwy. Chorzy nie akceptują wszelakiego obuwia poza trampkami, a napotykając inny rodzaj obuwia u ucznia wykazują się dociekliwością, stanowczością, a czasami nawet agresją. Stosują wtedy frazy typu A buty zmieniłeś?, Nieregulaminowe obuwie czy Jazda do szatni!. Często też mają potrzebę chodzenia po korytarzu i wyłapywania potencjalnych delikwentów.
Nie znane jest pochodzenie tego zaburzenia ani sposób leczenia. Podczas spotkania z chorym należy zachować spokój oraz posłusznie wykonywać jego polecenia.
Zobacz też
To jest tylko zalążek artykułu związany ze szkołą. Jeśli cały czas odrabiasz prace domowe – rozbuduj go.
