Polonista: Różnice pomiędzy wersjami
(Dopiski) |
(Zbędny redlink do słownika) Znacznik: edytor wizualny |
||
(Nie pokazano 64 wersji utworzonych przez 45 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Zaginęła cziłała.jpg|thumb|250px|Zrozpaczeni poloniści czekają na pomoc psychiatryczną]] |
|||
⚫ | |||
{{NonNews|[[NonNews:Zrozpaczeni poloniści czekają na pomoc psychiatryczną|Zrozpaczeni poloniści czekają na pomoc psychiatryczną]]}} |
|||
{{cytat|Nie, no to nie do wiary. Nie, to być nie może. Osiem lat podstawówki, cztery liceum. Potem pięć, bite, studiów, dyplom z wyróżnieniem, dwadzieścia lat praktyki, i oto mi płacą, jakby ktoś dał mi w mordę. Ja pierdolę, kurwa!…|Polonista o swojej wypłacie}} |
|||
⚫ | |||
Nadwrażliwy na [[Błąd|błędy]] językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka [[Język staro-cerkiewno-słowiański|staro-cerkiewno- |
Nadwrażliwy na [[Błąd|błędy]] językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka [[Język staro-cerkiewno-słowiański|staro-cerkiewno-słowiańskiego]] i pomieszanie nosówek. |
||
Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego – uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych. |
|||
[[Purysta językowy]] znienawidzony przez rodzinę, znajomych i [[uczeń|uczniów]]. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany. |
[[Purysta językowy]] znienawidzony przez rodzinę, znajomych i [[uczeń|uczniów]]. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany. |
||
Linia 11: | Linia 16: | ||
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić. |
||
Często szuka sensu tam, gdzie go nie ma. |
|||
Poloniści rodzaju męskiego są najczęściej ubrani w wywleczone, szare [[sweter|swetry]] z różnymi, ciekawymi wzorkami umieszczonymi najczęściej na słabo umięśnionej klacie. Resztę ich garderoby stanowią spodnie od garniaka, bądź starte, zakurzone jeansy oraz buty typu pantofle lub cichobiegi firmy szelest, które pasują do nich jak wół do karety. |
|||
Polonistki zaś ubierają się zazwyczaj w stare żakiety, do których zakładają długie spódnice mające za zadanie zamaskowanie ich często grubych tyłków. Lubują się też |
|||
różnego rodzaju koralach i innych [[tandeta|tandetach]] z [[odpust|odpustu]]. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* [[Dzień |
* [[Dzień świra]] |
||
* [[nauczyciel]] |
* [[nauczyciel]] |
||
{{Szkoła}} |
|||
⚫ | |||
{{Zawody}} |
|||
⚫ |
Aktualna wersja na dzień 07:42, 14 maj 2021
Nie, no to nie do wiary. Nie, to być nie może. Osiem lat podstawówki, cztery liceum. Potem pięć, bite, studiów, dyplom z wyróżnieniem, dwadzieścia lat praktyki, i oto mi płacą, jakby ktoś dał mi w mordę. Ja pierdolę, kurwa!…
- Polonista o swojej wypłacie
Polonista – nękany przez pięć lat studiów, po których pracuje w Anglii, szary żuczek, spędzający czas na chodzeniu między biblioteką a czytelnią. Najczęściej z nabytą wadą wzroku.
Nadwrażliwy na błędy językowe, stylistyczne i podobne. Nabywający w trakcie edukacji wątpliwości dotyczących pisowni ortograficznej poprzez analizę języka staro-cerkiewno-słowiańskiego i pomieszanie nosówek.
Jego cechą rozpoznawczą jest awersja do języka angielskiego – uparcie twierdzi, że z pobudek patriotycznych.
Purysta językowy znienawidzony przez rodzinę, znajomych i uczniów. Samotnik skazany na towarzystwo książek. Oczytany.
Poprzez ciągłą korektę błędów zastanawiający się nad poprawnymi formami dla poprawnych form.
Zarabiający mniej, niż wydaje na książki, dojazd do szkoły i lakiernika samochodowego.
Nienawidzi, jak inni poprawiają jego błędy lub zwracają uwagę na to, że może się mylić.
Często szuka sensu tam, gdzie go nie ma.